شبکه جهانی اربعین مهدوی

(سوال جوانان غیر مسلمانان و پاسخ قرآن)

پاسخ:

در قرآن کریم ، سوره یونس آیه 99 آمده است :   

وَ لَوْ شاءَ رَبُّکَ لَآمَنَ مَنْ فِی الْأَرْضِ کُلُّهُمْ جَمِیعاً أَ فَأَنْتَ تُکْرِهُ النَّاسَ حَتَّى یَکُونُوا مُؤْمِنِینَ   

و اگر پروردگار مى‏‌خواست تمام آنها که در روى زمین هستند همگى (از روى اجبار) ایمان مى‏‌آوردند، آیا تو مى‏‌خواهى مردم را مجبور سازى که ایمان بیاورند؟(ایمان اجبارى چه سودى دارد؟!)

و در سوره بقره آیه256 نیز آمده :   

لا إِکْراهَ فِی الدِّینِ قَدْ تَبَیَّنَ الرُّشْدُ مِنَ الْغَیِّ

در قبول دین، اکراهى نیست. (زیرا) راه درست از راه انحرافى، روشن شده است‏.  

« اکراه و اجبار- که معمولا از قوى نسبت به ضعیف سر مى‌‏زند- وقتى مورد حاجت قرار مى‏‌گیرد که قوى و ما فوق (البته به شرط اینکه حکیم و عاقل باشد، و بخواهد ضعیف را تربیت کند) مقصد مهمى در نظر داشته باشد، که نتواند فلسفه آن را به زیر دست خود بفهماند، (حال یا فهم زیر دست قاصر از درک آن است و یا اینکه علت دیگرى در کار است) ناگزیر متوسل به اکراه مى‏‌شود، و یا به زیردست دستور مى‏‌دهد که کورکورانه از او تقلید کند و...»( تفسیر المیزان ج‏2ص  521 )  

«اصولا اسلام و هر مذهب حق از دو جهت نمى‏‌تواند جنبه تحمیلى داشته باشد:

الف- بعد از آن همه دلائل روشن و استدلال منطقى و معجزات آشکار، نیازى به این موضوع نیست، آنها متوسل به زور و تحمیل مى‏‌شوند که فاقد منطق باشند، نه اسلام با آن منطق روشن و استدلال‌هاى نیرومند.

ب- اصولا دین که از یک سلسله اعتقادات قلبى ریشه و مایه مى‏‌گیرد ممکن نیست تحمیلى باشد زور و شمشیر و قدرت نظامى در اعمال و حرکات جسمانى ما مى‏‌تواند اثر بگذارد نه در افکار و اعتقادات ما.» (تفسیر نمونه ج2ص281 )