شبکه جهانی اربعین مهدوی

خدایا: به برکت عید فطر به ما برکت ده

به حرمت آنکه روزه را به صاحب ما(امام زمان عج) واجب کردی ما نیز به روزه داری مکلف شدیم, به حرمت نزول قرآن بر قلب ایشان و احیاء لیله القدرش ما نیز به قرآن سر گذاشتن و احیاء مکلف شدیم: تا در مهمانی تو  از میزبان تبعیت کنیم.

حالا به عید فطر رسیدیم و میخواهیم در این عید  از میزبان الگو پذیری داشته باشیم پس بارها و بارها دعا میکنیم:

   1- هر خوبی را که به معصومین(ع), به میزبان و صاحب ما عطا کرده ای ما نیزهمان را میخواهیم تا جایی که شبیه و هم سنخ او شویم-(ان تدخلنی فی کل خیر ادخلت فیه محمدا و ال محمد- قسمتی از دعای در قنوت نماز عید فطر)

    2- هر بدی را که ازصاحب ما دور کرده ای از ما نیز دور کن تا فاصله بین ما و ایشان کمتر شود.( ان تخرجنی من کل سوء اخرجت منه محمدا و ال محمد صلواتک علیه و علیهم)

    3- بهترین خواسته های صالحان(امام زمان عج) را از تو طلب میکنیم تا خواسته هایمان نیز شبیه خواست صاحب ما باشد ( اللهم انی اسئلک خیر ما سئلک عبادک الصالحون)

    4- چون بندگان مخلصت(امام زمان عج) از هرچه غیر توست به تو پناه میبریم تا با ایشان در یک پناهگاه باشیم (و اعوذ بک مما استعاذ منه عبادک المخلصون)

خدایا: همانگونه که در تمام لحظات ماه مبارک رمضان خواستی بندگانت را از ساحل دل شان(منیت ها) جدا کنی و به دریای دل امام زمان عج(اسماءالله -مطلب بعدی در وبلاگ) برسانی در عید فطر نعمتت را کامل وبرکت ظهور منجی عالم مهدی صاحب الزمان(عج) را بما عطاء کن ان شاءالله.

تقرب به خدا در ضیافت الله

و این چند روز آخر مهمانی!

خدا کمال مطلق است و بندگان به لطف و عنایت او(خصوصا در ماه مبارک رمضان) با کسب کمالات, پیوسته در حال نزدیک شدن به کمال مطلق هستند. خدا در این مسیر کمال با مهمان نوازیش ما را به احیاء لیله القدر, قرآن به سر گذاشتن و خواندن جوشن کبیر کشاند تا بوسیله سفره لیله القدر, میزبانی صاحب الامر(عج) و مائده اسماء الله, مقرب شویم.

قرب به خدا چگونه حاصل میشود؟

   1- با درک خدا:  انسان میتواند به درک خدا نزدیک شود(با نزدیک شدن به درک اسماء و صفاتش میتواند بخدا تقرب پیدا کند) ولی هرگز قادربه درک کامل او نیست. 

   2- با اعمال خود: انسان با مهار نفس, تخلق به اخلاق الهی و عبادات میتواند به درک اسماء وصفات الهی نزدیک شود.و این یک حقیقت است که: انسان با نزدیک شدن به درک اسماء و صفاتش در عمل نیز میتواند به اسماء و صفاتش نزدیک شود(یعنی بخدا مقرب شود).

خواندن خدا با توجه به اسمائش ما را به درک خدا نزدیک ومتعاقبا در عمل نیز بخدا نزدیک میکند.

خداوند بنده نواز در ماه مهمانی بوسیله نزول هر ساله قرآن به قلب نازنین صاحب الزمان(عج) از بندگانش پذیرایی میکند(آنگونه که در شان خود اوست) تا آنها را به خود نزدیک کرده نمک گیر شوند و تا همیشه به یاد او باشند. اما مهمانان آنقدر بخود و دنیای خود مشغولند که متوجه این پذ یرایی کریمانه نمیشوند و در نتیجه از ضیاقت به نحو احسن بهره نمیبرند(و خدای نا کرده سفره جمع میشود و ایشان لقمه ای بیش نخورده اند)

و اما این چند روز آخر مهمانی!

 امیدواریم با استغاثه بدرگاه خدا و توسل خالصانه(و اینکه همه کارها علی الخصوص توسل فقط بمنظور اطاعت امر خدا باشد) به حضرت بقیه الله الاعظم (عج) و امام حسین علیه السلام(ایشان باب الرحمه ماه رمضان هستند) و ائمه معصومین (ع) تا میتوانیم شهوات طبیعی, نفسانی و عقلانی را ترک کنیم, از مشغولیات دنیایی فاصله گرفته و با حفظ پاکی حاصله از لیله القدر آنقدر به صاحبخانه نزدیک شویم که تا همیشه ما را مهمان کند و بدینوسیله زمینه را برای ظهور امام زمان (عج) فراهم سازیم ان شاءالله.

"شب قدر را درک باید کرد"

از امام صادق (ع) روایت است که فرمودند : انسان با دعا می تواند قضاء حتمی را تغییر دهد.
پس بدانیم که اگر خدا توفیق دهد ان شاءالله ما خیلی کارها می توانیم انجام دهیم ، این اراده و اختیار انسان را نشان می دهد که می تواند قضاء حتمی را عوض کند . انسان به عنوان خلیفه خدا روی زمین ، می تواند آنرا تغییر دهد ! به شرط ها و شروطها ! که از راهش برود و به نتیجه برسد.

ما چه چیزی را می خواهیم ؟ ما می خواهیم به کمال برسیم ، ما می خواهیم از مسلمین رفع گرفتاری شود ، ما می خواهیم آقا (عج) ظهور کند ، ... ، ما از خدا خیلی چیزها می خواهیم !
انسانها هرچه معرفتشان بیشتر باشد توفیقات را کمتر از دست می دهند یعنی توفیقات ، بیشتر حفظ می شوند . پس سعی کنیم معرفت خودمان را بالا ببریم ان شاءالله.
آدم تا چیزی را نفهمد نمی تواند بدیگران بخوبی بگوید ، پس سعی کنیم خوب بفهمیم و به دیگران هم منتقل کنیم . وقتی منتقل می کنیم ظرف وجود ، خالی می شود و دوباره آن را پر می کنند ولی اگر فهمید و به دیگران منتقل نکرد آن معلومات فاسد میشود ، دیگر بدرد خودش هم نمی خورد یعنی از قابلیت می افتد پس سعی کنید به هر طریقی معارف را منتقل کنید.
       ضیافت ماه رمضان 3 قسم است بستگی به خود ما دارد که لیاقت کدام را داشته باشیم ! به تناسب آن معرفتی که انسان پیدا می کند وارد ضیافت الله می شود .
ضیافت در عالم طبیعت: اولین ضیافتی که معمولاً شامل همه می شود ضیافت در عالم طبیعت است با ترک شهوات طبیعی یعنی خوردن ، آشامیدن ، ... ، گناه کردن ، ... یعنی اگر که ما از خوردن و آشامیدن امساک کنیم ، از گناهانی که در طول سال انجام می دهیم سعی کنیم بدلیل حرمت ماه رمضان دوری کنیم ، خداوند ما را وارد ضیافت عالم طبیعت می کند.
در این ضیافت ، نفس کشیدن, تسبیح ، خواب, عبادت و خواندن یک آیه قرآن ، یک ختم قرآن حساب می شود پس به صورت طبیعی ما از توفیقات عالم طبیعت استفاده می کنیم .
       پذیرایی که درماه رمضان انجام می شود بواسطه ی قرآن است . خداوند در شبهای قدر از پیامبر اکرم (ص) با نزول دفعی قرآن پذیرایی کرد.( نزول تدریجی قرآن مبحثی جداگانه است که فعلاً مجال آن نیست .)
اغلب کتابهای آسمانی در ماه رمضان نازل شده اند و شیعیان ، مؤمنین ، مسلمین ، به ضیافت الله دعوت شده اند ( دُعیُتم الی ضیافة الله ) و فرمودند در این ضیافت قرآن بخوانید و در شب قدر قرآن را بر سر بگذارید که در اوج رحمت خدا ( یعنی قرآن ) قرار بگیرید.
رمضان از ریشه ی رَمَضَ است یعنی باران رحمت خدا ، به محض ورود مسلمانان به ماه مبارک رمضان ، رَمَضَ شروع می شود یعنی باران رحمت خدا شروع می شود و شب قدر این رحمت به اوج می رسد و برای اینکه به ماهم تلنگری زده شود و برای ما هم تداعی شود ، یکی از حکمتها این است که قرآن را بالای سر بگیریم که اوج نزول رحمت الهی ما را نیزاحاطه کند.
میزبان در این ضیافت کیست ؟ مهدی صاحب الزمان (عج)
بانی کیست ؟ خداوند
خداوند از طریق میزبان به توسط قرآن از ما پذیرایی می کند .
تا بحال چقدر از آن بهره برده ایم , اگر نبرده ایم از حالا دقت کنیم .
ضیافت در عالم ملکوت: ما باید از ساحل خودمان یعنی منیَت ها جدا شویم و خودمان را در دریای دل امام زمان (عج) بیاندازیم ، ما شاید این کار را می کنیم اما نمی فهمیم ! وقتی هم نفهمیم نمی توانیم بهره ای ببریم !
دعای جوشن کبیر اسماءالله است در این دعا اسماء الله گفته شده که همه  آن در دل امام زمان (عج) است. ائمه (ع) فرموده اند ؛ امام سجاد (ع) ، امام صادق (ع) فرموده اند : نحنُ اسماء الله اگر می خواهیم بفهمیم در دل آقایمان چه خبر است ، جوشن بخوانیم ؛ یا غفار ، یاصبور ، ... ، همین غوغاهاست ، همین عشق و عاشقی هاست ، همین ارتباطات است ، من صدا می زنم او لبیک می گوید.
       می دانید ما با گناهانمان,  با دل امام زمان (عج) چه می کنیم ؟؟؟
دل آقا (عج) که مثل دل ما نیست !! فرض کن در حال خواندن دعا هستی و یک حال معنوی پیدا کردی, انوقت کسی حواس تو را پرت میکند!! دل آقا (عج) در اوج عبادت و تقرب ، در آن بالا بالا هاست و ما با گناهانمان توجه او را در حد خودمان به پائین می آوریم!!
ایام ماه رمضان ، ایام توبه و استغفار است دعوت شده ایم به توبه و استغفار ، اینکه از منیَت هایمان دور شویم .
       تا به حال هر چقدر توبه کردیم اصلاح کردیم خدا توفیق داد الحمد الله ، از این به بعد باید از ساحل منیت ها جدا شویم .
وقتی به شبهای قدر نزدیک می شویم یا وقتی به اذان صبح نزدیک می شویم که دیگرشب قدر تمام می شود از خود می پرسیم یعنی چه تقدیری برای من نوشته شده ؟ همه اش فکر و خیال ، استرس ، التهاب ، ... این اشتباه است !
تو باید خودت ، شب قدر خودت را بسازی ، تو باید خودت تقدیراتت را رقم بزنی !
با معرفت با آگاهی .!.! بفهمی چکار می کنی ، بفهمی کجا داری می روی !
ما سوار اتوبوس نشده ایم که راننده هر جا دلش خواست ببرد ! ما پشت فرمان نشسته ایم و خودمان رانندگی می کنیم ! پس تصمیم بگیریم کجا می خواهیم برویم و چکار می خواهیم بکنیم ! با معرفت .
ما در مناجات شعبانیه می خوانیم " إِلَهِی هَبْ لِی کَمَالَ الانْقِطَاعِ إِلَیْکَ  " فکر می کنیم در همین حال و هوایی که هستیم باید از غیر خدا منقطع شویم! . نه . !
حالا می گویم این انقطاع از غیر خدا چه وقت صورت می گیرد . برای اینکه به انقطاع برسیم باید چکار کنیم ؟ "  تَخْرِقَ أَبْصَارُ الْقُلُوبِ حُجُبَ النُّورِ " باید حجاب های نورانی هم دریده شود.
حجاب نورانی و حجاب های دیگر ؛ من ، خواسته هایم ، تمایلاتم ، ...
مگر بد است آدم برای خودش در شب قدر دعا کند ؟ نه ، خیلی هم عالیست !
مگر بد است استغفار کند ؟ نه ؛ اصلاً سفارش شده استغفار کنید.
اما همه ی اینها نوعی مشغولیت به خود است .
ملائکه نازل می شوند . در این زمان حدوداً 8 ساعته ؛ بر فرض 7 ساعت را برای امام زمان (عج) دعا کنید ! آن یک ساعت باقی مانده را می خوای برای خودت دعا کنی ؟ بی انصاف ؟ نان و نمک آقا (عج) را خوردی ! اصلاً به یُمن وجود آقا (عج) زندگی می کنی ، بچه دار می شوی ، خانه دار شدی نوه دار شدی ، سلامتی داری ، ... این یک ساعت را میخواهی وقف خودت کنی ؟ این بی ادبی نیست ! این خودش یک حجاب است !
       تو بیا خودت را وقف آقا (عج) کن ! یعنی چه ؟ یعنی وقتی وارد لیلة القدر شدی و جوشن کبیر را بدست گرفتی ، وارد دریای دل آقا امام زمان (عج) که اسماء الله است میشوی. آدم حقایق دل آقا (عج) را مشاهده کند و آنوقت از دل خودش یاد کند ؟! حیف نیست وقتی در این دریای باعظمت رفتی و خودت را رها کردی ، آنوقت بیایی برای خودت دعا کنی !!؟
پس باید چکار کرد ؟ گوش کنید به دیگران هم بگویید ! نمک می خورید نمکدان نشکنید شاید شما سفیران امام زمان (عج) هستید ! کسی چه می داند !؟ خدامی خواهد شما را بسنجد . اگر مطلب را متوجه شدی پس چیز گران قیمتی داری ، تعارف کن ، به دیگران هم بده (زکات علمت را به دیگران نیز بده آنان را نیز تعلیم بده).
       اسما ء الله را می خواهی بخوانی ، جوشن کبیر را بدست گرفته ای ! هر سال چطور می خواندی ؟ خدا را صدا می کردی و به فکر حاجات خودت و کسانی که به تو التماس دعا گفته بودند هستی ؛ به فکر گناهانت هم هستی ! هر بار که خدا را صدا می کردی به یکی از دلایل شخصی صدا می کردی ، یک وقت هایی هم بخاطر ظهور آقا (عج) صدا می کردی اما دیگر اینکار را نکن ! اسماءالله را فقط به نیت آقا (عج) به زبان جاری کن خدا را با اسماء اش صدا بزن بخاطر گل روی امام زمان (عج) ! والسلام
خودت را خالص کن ، فخلع نعلیک ، تعلقاتت را بینداز ، چه چیزی تو را نگه داشته !؟
شیطان (لعنه الله) گفته : من دقیقاً از راهی وارد می شوم که خدا وارد می شود یعنی چه ؟
خدا گفت : برای خودتان دعا کنید پس اجابت می کنم " ادعونی فاستجب لکُم "
علی (ع) گفت : الهی و ربی من لی غیرک  ، ... ما گفتیم راست می گوید دیگر ما چه کسی را غیر از خدا داریم پس خواسته هایما ن را بگوئیم ؛ خدا بچه ام کنکور قبول شود ، خدایا خانه دار شوم ، ... شیطان چه راحت ما را به بی راهه برد !!
خدا آدرس داد تا از پله ها بالا بیایی نه اینکه در پله اول بمانی !! بله خدا گفت با یاد خودت بیا جلو اما بعد ذکر مهدی (عج) را بگو ! اسماءالله را به نیت مهدی (عج) صدا بزن. همه ی اسما ءالله را همه ی لحظاتت را این برای چه کسی محقق می شود ؟ اگر که خدا به تو آنچنان فهم و عقل و شناختی عطا کرده باشد که غیبت را چون ظهور ببینی, تو برای خودت دعا می کنی ؟؟ به فکر خودت هستی ؟ یا یکسره به فکر آقایی ؟ اگر کسی هم به تو التماس دعا بگوید تو می گویی ؟ آقامون سالم باشد ؟ آقامون پابرجا باشد بیایید برای حکومت آقا (عج) دعا کنیم آیا اینطور نخواهد بود ؟
       سئوال : حالا که آقا (عج) ظهور نکرده من چطور خواسته های خودم را نبینم و برای آقا دعا کنم ؟
       جواب : ما باید مجسم کنیم که آقا (عج) ظهورکرده مگر قدرت تجسم نداریم !
آنطور زندگی کنیم و آنطور دعا کنیم که انگار آقا ظهور کرده.
وقتی تو با این ذهنیت وارد لیلة القدر بشوی ، وقتی می خواهی دعا کنی و خدا را با اسماءش صدا بزنی طوری صدا می زنی انگار امام زمان (عج) ظهور کرده آنوقت همه ی هّم وغّم مان آقا (عج) می شود.
       چرا باور نمی کنیم که سفیر امام زمان (عج) هستیم !؟ سفیر یعنی چه ؟ یعنی اگر من چیزی فهمیدم که انسانها را به کمال می رساند به ظهور نزدیک می کند باید به دیگران انتقال بدهم باید راهنمایی کنم . ما وقتی مطلبی درباره ی خوبان می شنویم می گوییم کاش ما هم جزو آنان بودیم !
 تو فقط با فهم این مطا لب جزو آنان می شوی ! با معرفت پیدا کردن نسبت به آن مطالب ، جزو آنان می شوی ! به همین راحتی ! این است که می فرماید : " اَللَّهُمَّ عَرِّفْنِی نَفْسَکَ  ،  مَنْ عَرَفَ نَفْسَ فَقَد عَرَفَ رَبَه  " معرفت خیلی مهم است.  خیلی ها می گویند : پس عمل چه میشود ؟ انسانهای با معرفت اهل عمل هستند ! آن کس که عمل دارد ، نماز شبش ترک نمی شود ، روزه های مستحبی ، انفاق ، ... اگر معرفت نداشته باشد همه ی اینها را ترک خواهد کرد !! حتی اگر ترک هم نکند, این کارها ارزش ندارد !!
نزد خدا صاحبان معرفت ارزش دارند ( اولوالالباب )
       امام سجاد (ع) چه می فرماید ؟ با فهمش خودمان را برسانیم ، می فرمایند : بهترین مردم زمانه آنهایی هستند که امامت امام زمان (عج) را باور دارند و منتظر ظهورش هستند و به این دو دلیل خدا به آنها آنچنان عقل و فهم و شناختی عطا می کند که غیبت برای اینها چون دیدن است .
ما می توانیم بهترین مردم زمانه باشیم ، در قصه ها نیست !
کاروان ابا عبدالله (ع) را در نظر بگیرید ، قبل از رسیدن عاشورا گروهی خودشان را به کاروان رساندند ، گروهی هم در راه هستند اما هیچ کار نمی کنند چون هنوز به کارون امام حسین (ع) نرسیده اند انگار باید برسند تا جهاد کنند ! مگر امام تو درمقابل ظلم نمی ایستد ؟ تو هم قیام کن ! می گویند : باید حتماً به امام حسین (ع) برسیم و بعد جهاد کنیم ! اول باید در رکاب امام قرار بگیریم بعد کارها و اخلا قیات و رفتارمان را درست کنیم ! این غلط است ! اشتباه محض است ! این فرد ، یار امام نیست اگر به کاروان هم برسد امام را تنها می گذارد اگر راست می گویی نرسیده ، حسینی باش ! اگر راست می گویی تا ظهور برقرار نشده امام زمانی باش و آنچنان زندگی کن انگار امام زمان (عج) ظهور کرده ! آن چنان نماز بخوانیم انگار امام زمان (عج) ظهور کرده ! حالا ببین چطور زندگی می کنی ؟ دعا کن ببین چطور دعا میکنی ؟ البته خوب ها ! به بدها که باید بگوییم گناه نکنید ! فعلاً ما خوبی ها را ( حجاب نور را ) می گوئیم ،
       کدام یک  ازما می توانیم در زمان ظهور برای خودمان دعا کنیم ؟ وقتی امام خمینی (ره) آمده بودند را به یاد بیاورید ! آنموقع همه برای پیروزی انقلاب و پیروزی رزمندگان اسلام و طول عمر امام خمینی (ره) ... دعا می کردند . همه محو انقلاب شده بودند .
       با تجسم ظهور هم ، اینطور می شود ! دعا کردن ، زندگی ، هّم و غم مان ، فکر و ذکرمان برای آقا (عج) می شود ، اسماء الله را برای آقا (عج) صدا می زنیم به نیت آقا (عج) به نیابت آقا (عج) به هرشکلی که تصور کنی امام زمانی می شوی ، مرتبط با امام زمان (عج) می شوی ارتباط قلبی با امام زمان (عج) پیدا می کنی !
       ببینید خداوند انسان را از کجا به کجا می رساند ! یک زمانی ما درباره ی درک حضور آقا (عج) صحبت می کردیم و اصلاً صحبتی از ظهور نبود خدا این معرفت را داد که طوری زندگی کن انگار آقا (عج) حضور دارد . آقا (عج) همه جا هست ( فَسیر الله عَمله و رسُوله و المومنون ) می بینید ، پس هستند ، پس حضور دارند ، سعی کردیم حضور را باور کنیم ! حالا باید ظهورش را باوز کنیم ! نه حضورش دیده می شد نه ظهورش دیده می شود ! اما باید هر دو را باور کرد تا تنظیم شویم !
او مقیاس است ، او تراز است ، او میزان است ! تو برای اینکه امام زمانی شوی باید این مراحل در قلبت محقق شود تا فکر و ذکرت امام زمان (عج) بشود.
       در نظر بگیرید آقا ظهور کرده ، در مکه ، در کوفه ، کنار امام خامنه ای ، ... مکان مهم نیست هر جایی ، مجسم کن آقا(عج) آنجاست ! آیا می توانی برای خودت دعا کنی ؟ حتی برای گناهانت هم نمی توانی استغفار کنی ! چون می گویی این بی ادبی است که آقا داشته باشی و وقتت را به خودت اختصاص دهی حتی 2 دقیقه ؛ مهم این است که هدف را بشناسیم و آنرا گم نکنیم .
امام علی (ع) فرموده اند : ( زمانی که بجای رسول الله (ص) در بستر خوابیده بودم ) بعد از لیلة المبیت وقتی می خواستم خود را به رسول الله (ص) برسانم (والطا ء ذکره) یادش می کردم می فهمیدم از کدام طرف باید بروم .
پس باید مقصد گم نشود, خود بخود می رسیم ما با تجسم اینکه انگار آقا (عج) ظهور کرده زندگی می کنیم ، دعا می کنیم ، ...
       اگر خدا اِن شاء الله توفیق بدهد اینکار را انجام دهیم دیگر حتی یک لحظه هم برای خودمان دعا نمی کنیم ! چرا این اتفاق می افتد ؟ چون از ساحل منیت هایمان جدا شده ایم و خودمان را در دریای دل امام زمان (عج) انداخته ایم ، ائمه (ع) فرموده اند : نحن اسماء الله ، ما اسماء الله هستیم ؛ آنها جوشن کبیر هستند ، خودمان را در دریای اسماء الله انداخته ایم ؛ جوشن می خوانیم برای آقا (عج) می خوانیم ، جز آقا هم نمی توانیم به چیزی فکر کنیم ! حتی به حاجاتمان ، حتی به گناهانمان ، حتی به غفلتهایمان ، به نیازهایمان ، به خانواده مان ، به ... به هیچ چیز نمی توانیم فکر کنیم.
اگر این محقق شود ، وقتی خودمان را در دریای دل امام زمان (عج) می اندازیم ، غرق می شویم ، می فهمیم که خود امام زمان (عج) هم حجاب بود ، نورانی ترین حجاب این عالم ، فقط وسیله ای بود برای اینکه ما به خدا نزدیک بشویم و به یکباره درون دریای دل امام زمان (عج) غرق می شویم ( یعنی محو خدا میشویم ).
     

بسم الله الرحمن الرحیم

اوج پذیرایی خدا

کل شیء هالک الا وجهه (قصص-88) همه چیز هلاک شدنی است جز وجه خدا

کل من علیها فان و یبقی وجه ربک ذو الجلال و الاکرام (الرحمن_26)

هر آنکس که بر روی آن (دنیا) است فانی است و تنها وجه پروردگارت که او دارای جلال و اکرام است باقی میماند

امام صادق(ع): وجه الله ماییم(مناقب،ج3،ص272)

امام سجاد(ع): وجه خدا که مردم رو بسوی او میآیند ماییم(تفسیر قمی، ج2،ص345)

در حال حاضر، میزبان ضیافه الله(وجه الله ) امام زمان (عج) است پذیرایی با قرآن.  

اگر کارها، دعاها وخواسته های ما بر محور دنیا و مقاصد دنیایی باشد فانی ست و چرخیدن به دور خود و منیت است اما اگر بر محور امام زمان (عج) باشد باقی ست به بقاء وجه الله (باقی ست به بقاء امام زمان)، خدمتگزاری در رکاب او و طواف خداست.

اما چگونه؟

وقتی غیبت برایت چون ظهور باشد (حدیث امام سجاد ع در پاورقی پیام 4 رمضان)، تمام دار و ندارت را به پایش می ریزی، از خود تهی می شوی تا جایی که نفس کشیدنت برای اوست و نمی خواهی به قدر یک استغفار وقت را صرف خودت کنی، حاجات او تمام آن چیزی ست که تو میخواهی و ببرکت شناختی که خدا بتو عطا میکند از ساحل(خود) دل میکنی و به دریا(وجه الله) وصل میشوی.

دیگر خدا را بخاطر خودت صدا نمیزنی که محدود بخود شوی بلکه او را بخاطر آقا صدا میزنی و همان موجب وصل تو بخدا میشود.

حدیت قدسی: "من گنجی پنهان بودم میخواستم شناخته بشوم تو انسان کامل را آفریدم تا بوسیله تو شناخته بشوم."

 در نتیجه در این لیالی قدر از اوج پذیرایی خداوند به برکت وجود امام زمان (عج)  بهره مند می شوی ان شاءالله.

لیله القدر اوج پذیرایی از میهمانان ضیافه الله

پذیرایی الهی با نزول قران به قلب نازنین خاتم الانبیاء محمد مصطفی (ص) و بعد از ایشان نزول هر ساله به قلب ائمه اطهار (ع) و در حال حاضر به قلب حضرت بقیه الله الاعظم (عج)

در شب قدر که در اوج پذیرایی است ملائکه طبق طبق پذیرایی خاص الخاص از امام زمان  (عج) میکنند و کسانی که به برکت ایشان از این پذیرایی بهره ای ویژه میبرند:

بفرموده امام سجاد (ع) کسانی هستند که غیبت برایشان چون دیدن است  چراکه آنان:

  - امامتش را باور دارند 

 - ومنتظر ظهورش هستند(افضل الاعمال انتظار الفرج)  

آنان به تناسب باورشان از امامت ایشان و انتظارشان برای فرج از انوار نزول قران در جوار ایشان بهره میبرند و در واقع به میزبان ضیافه الله در عالم ملکوت و عالم عقل بواسطه آن عقل و فهم و شناختشان (1) نزدیک شده و از وساطت او در دریافت حقایق قران و شفاعت او برای دیدار صاحب قران بهره میبرند(البته از همه روزه داران به تناسب درجات آنان در عالم طبیعت پذیرایی میشوداما این کجا و آن کجا)

روزه داران و تشنگان واقعی معرفت در شب قدر به لطف خدا با قران و یاری و شفاعت قران ناطق از باران رحمت الهی سیراب میشوند آن هم به وسیله جام امام زمان (عج) و دست او سیر و سیراب و گوارا و خوش که تشنگی پس از آن نباشد (بکاسه و یده ریا رویئا سائقا لا ظماء بعده) فراز آخر دعای ندبه..

آنان سعی در اصلاح اعمال و ترک شهوات طبیعی و نفسانی داشته و برای فرج بسیار دعا کرده و از همه مهمتر در جهت زمینه سازی ظهور از جان و دل تلاش میکنند و نهایتا خودشان به فرج میرسند (و فرج آنان یعنی ورود به ضیافه الله عالم ملکوت) چراکه امام زمان (عج)فرمودند:

برای تعجیل در فرج و ظهور من بسیار دعا کنید که همانا فرج من، فرج و گشایش خود شماست.   ( کمال الدّین، ج 2، ص 485)

اکنون چه باید کرد؟

ای مسلمانان تقدیرات بزودی نوشته ,بازبینی و لاک و مهر میشود پس بشتابید:

افلا یتوبون الی الله و یستغفرونه (مائده – 74)

تا میتوانیم استغفار و اصلاح کنیم ضجه و ناله بدرگاهش کنیم و برای ظهور مولایمان خالصانه دعا کنیم(خصوصا در لیالی قدر) دیگر وقتی نمانده و تا ساعاتی دیگر مقدرات سال آینده را دریافت خواهیم کرد(ان شاءالله ظهور ایشان بزودی امضاءگردد و همه ما در رکابش باشیم)

------------------------------

1- امام سجاد علیه السّلام به ابو خالد کابلی می فرماید: « یا ابا خالد! ان اهل زمان غیبته القائلین با مامته المنتظرین لظهوره افضل من اهل کل زمان، لان الله تبارک و تعالی اعطاهم من العقول و الافهام و المعرفة ما صارت به الغیبة عند هم بمنزلة المشاهدة » ای ابوخالد! به درستی که اهل زمان غیبت او (امام مهدی عج) که امامتش را باور دارند و منتظر ظهور او هستند، از مردم همه ی زمان ها بهترند، زیرا خدای تبارک و تعالی آن چنان عقل و فهم و شناختی به آنان عنایت  کرده که غیبت نزد آنان چون دیدن است...(کمال الدین صدوق, ج1,ص320)

راه ورود به ضیافه الله عالم ملکوت (مثال) ترک شهوات نفسانی است

ریشه تمام شهوات نفسانی منیت است.

منیت یعنی من محوری، خود محوری (آگاهانه یا نا آگاهانه مشغول به خود بودن) تا جایی که خواسته ها، تمایلات، نفرتها و انگیزه های شخصی فکر و دل انسان را آنچنان احاطه می‌کند که عملا از تمایلات، نفرتها و انگیزه های دیگران غافل شده و موجبات رنجش آنان را فراهم می سازد یا آنکه در اثر بی اعتنایی و بی توجهی به دیگران، خواسته یا نا خواسته، شخصیت آنان را خرد کرده موجب بروز اختلاف‌ها و درگیری‌ها در محیط خانواده یا اجتماع شود. انسان در اثر خود محوری (منیت) از نیازهای دیگران نه تنها غافل می‌شود بلکه لطمات زیادی نیز به آنان وارد می‌کند و عملا حق الناس را پایمال می‌کند.

پیامبر (ص): ایاکم و الهوی فان الهوی یعمی و یصم (از هوی و هوس بپرهیزید که هوس آدمی را کر و کور می‌کند – نهج الفصاحه ص573 حدیث5753)

متقابلا خداوند متعال فرموده: احسن کما احسن الله الیک (سوره قصص-77) به مردم آنچنان خوبی کنید که خدا به شما خوبی کرده.

شاید خدا خواسته بدین وسیله به انسان بیاموزد با اینکه من خدا هستم و شما بندگان من، کمال توجه و محبتم را نثار شما کردم (اما انسانها عموما توجه و محبت خود را از دیگران دریغ کرده؛ آن را وقف خواسته های خودشان می‌کنند که آن منیت و ریشه همه هواهای نفسانی می‌باشد).

بیاییم در این ماه ضیافه الله با استعانت از میزبان آن حضرت بقیه الله الاعظم (عج) با تفکر در درون خود، استغفار از اعمال گذشته  و جبران آنچه از دست رفته قبل از رسیدن به شب تقدیرات (شب قدر) منیت‌هایمان را ترک کنیم ان‌شاءالله

طریق حضور در ضیافت الله

ضیافه الله یعنی بوسیله پذیرایی قرآن به دیدار صاحب قرآن رسیدن

به قول امام خمینی(ره ) غیر از خود حضرت رسول (ص ) کسی آنگونه که او دعوت الهی را به این ضیافت جواب داده ، پاسخ نداده است .چون دعوت مراتب دارد اجابت هم مراتب دارد مرتبه اعلای اجابت برای رسول خدا(ص ) رخ داد که با نزول قرآن از او ضیافت و پذیرایی کردند. برای رسیدن به این ضیافت باید به رسول الله (ص ) تاسی کرد   « و لکم فی رسول الله اسوه حسنه » و همچون او رفتار نمود تا به این بار عام راه یافت .

 بنابر این در پاسخ به این پرسش که راه حضور و بار یافتن به زیارت و دیدار روی محبوب چیست باید گفت : چیزی که انسان را به ضیافتگاه خدا راه می دهد آن است که غیر خدا را کنار گذارد . در بارگاه ضیافت پروردگار باید غیرخدا را از دل زدود و عشق به ماسوی الله را از قلب بیرون کرد و تنها به سوی حضرت حق آینه دل را معطوف کرد تا اسما و صفات الهی بر دل بتابد و از آن معدن عظمت توشه برگرفته شود و هم از این روست که در ماه مبارک رمضان برای حضور در ضیافت الهی دعوت به روزه شده است تا با ترک مشتهیات و خواهشهای نفسانی مقدمات این حضور فراهم گردد

این‌ راههایی‌ که‌ به‌ دنیا باز است‌ و شهوات‌ است‌، اینها را سدش‌ کنید تا مهیا بشوید برای‌ لیلة‌القدر. 

 ضیافه الله در سه عالم:

تو گر لذت ترک لذت بدانی               دگر لذت نفس لذت ندانی

   1- ضیافت در عالم طبیعت - با ترک شهوات و لذتهای طبیعی (در خوردن ،آشامیدن و خوابیدن،...)

   2- ضیافت در عالم مثال – با ترک شهوات  و لذتهای نفسانی و خیالی (مثل منیت، فخر فروشی، حسادت، ترس و غیره)

   3- ضیافت در عالم عقل – با ترک شهوات و لذتهای عقلانی و روحانی (مثل شک و شبهه و ظن در اعتقادات اسلامی)

 چه بسا روزه دارانی که قلبا آن لذتهای طبیعی را ترک نکرده و تمام روزدر حسرت آن بسر میبرند و چه بسا مسلمانانی که بدلایل شرعی نمیتوانند روزه بگیرند اما قلبا آن لذتهای طبیعی را ترک کرده اند ودر ضیافت الهی بسر میبرند.

 * ضیافت برای اهل معرفت و کمل (قابل وصف نیست) – در آنجا دیگر ضیافتی نیست چراکه میهمان با میزبان به وحدت میرسد و آن وادی فناء فی الله است.