شبکه جهانی اربعین مهدوی

بسم الله الرحمن الرحیم

در دعای عهد هم مثل تمامی مراحل تکاملی ما در زندگی، " از من شروع میشود تا به او ختم شود".
از  آرزوها و تمایلات دنیوی مان 👈 اللهم بلغ مولانا... شروع کرده که از طرف جمیع مومنین و مومنات صلوات رو نثار آقا جانمان میکند

و به آرزوها و تمایلات  اخروی مان  که 👈اللهم جعلنی من انصاره ... و اللهم ان حال بینی .... و اللهم ارنی الطلعه الرشیده میرسد.

اما در سیر تکاملی فرد منتظر نیز نهایتا به جایی میرسد که از خودش فانی شده و میرسد بجایی که میگوید👈 و احی به عبادک.... و فاظهر اللهم 👈لنا ولیک .... و اجعله اللهم مفزعا 👈لمظلوم عبادک ...

  و نهایتا فرد منتظر   از خود فانی  میگردد  تا جایی که دغدغه اش فقط دین و پیامبر خدا میشود و میگوید: اللهم و سر نبیک محمدا صلی الله علیه و آله برویته👈 و من تبعه علی دعوته و ارحم استکانتنا بعده.....

 و در خاتمه  فرد منتظر از خودش کاملا فانی و به او باقی شده و دغدغه اش  فقط غصه و اندوه امت میشود و حتی تعجیل در ظهور را به آن دلیل از خدا میخواهد که 👈 اللهم اکشف هذه الغمه عن هذه الامه .....

و  صد درصد بقاء به او و رسیدن به  ظهور در راستای فنای از خود است. و این نه تنها تناقصی با کار کردن برای ظهور ندارد بلکه لازمه خوب کار کردن برای ظهور و اینکه انسان عملا و مدام بدور خودش نچرخد بلکه بتواند  پروانه بدور شمع وجود آقا جانمان بگردد👈 همینه.

در این قسمت 2 دعای عهد👆 بفرموده امام صادق(ع) ما  نیز صلوات مان را به امام زمان(عج) و پدران طاهرینش ابلاغ میکنیم و بعد 4 نوع صلوات رو تبیین میکنیم. در آن نقطه دقیقا همین اتفاق خواهد افتاد که ما بخاطر امام همه تمایلات دنیایی و اخروی مان را فدا میکنیم.

✅ فدا کردن تمام تمایلات مان بوسیله ابلاغ این 4 صلوات:

 قسمت اول آن  شامل 4 نگرش دنیایی مان میشود: 👇

زنه(وزن)

و مداد (تعداد)

و ما احصاه (احصاء کردن)

 و ما احاط(احاطه کردن)

☘️☘️☘️☘️☘️
  قسمت اول آن  شامل 4 نگرش اخروی  مان میشود: 👇

عرش الله (عرش خدا )

کلماته (کلماتش )

علمه (علمش )

 کتابه (کتابش )

☘️☘️☘️

وقتی  ما از خداوند میخواهیم که صلوات مان را  به مولایمان و اجداد طاهرینش ابلاغ بفرماید👈 به معنای گذشتن از تمایلات دنیایی و اخروی  و درک هر دوی آنها بوسیله  سفر "از من بسوی او"  ست. در واقع به معنای کنار گذاشتن آن دو نگرش  و  متعاقبا آزاد شدن از قید آن  هر دو نگرش بوسیله ابلاغ آن نوع صلوات خاص به ایشان است.

یک سوال:  آیا صلواتی  که شما  به امام زمان(عج) و اجداد طاهرینش هدیه میفرمایید از طرف جمیع  مومنین, مومنات, خودتان و والدین تان است؟  مسلما در این نقطه باید تاملی داشته باشیم. این امام صادق(ع) است که از خداوند میخواهد که چونان صلواتی را  از طرف همه ما نثارشان کند. آیا ما آرزو نداریم که با فدا کردن تمایلات دنیایی و اخروی مان چنان صلواتی را از طرف همه بخداوند عالمیان ابلاغ کنیم؟؟؟ این  امر  بوسیله جهت گرفتن و جهت دادن به دیگران در "تشکیلات مهدوی" صورت میگیرد.

در اول دعای عهد, ما درخواست های دنیایی خودمان  را  و در ادامه اش  تا آخر دعا درخواستهایی برای همه به درگاه خداوند عرضه میکنیم

درخواستها و تمایلات ما از نوع نگرش ما نشات گرفته است. امام صادق(ع) نمیخواستند  که ما فقط صلواتی را نثار مولایمان بکنیم بلکه ایشان مسلما میخواستند بدین وسیله  ما را در  مسیر "تشکیلات مهدوی" نیز جهت بدهند تا ما هم بتوانیم دیگران را در این جهت دستگیری کنیم.

و این مهمه که ما به عمق این هدف مقدس پی ببریم.

هر چه که ما  معرفت بیشتری داشته باشیم مسئولیت بیشتری هم داریم تا هم خودمان راه را خوب بشناسیم و هم دیگران را نیز در این جهت دستگیری کنیم(البته بوسیله تشکیلات مهدوی). و اینکه ما الان در چه سطح و موقعیتی هستیم بستگی به نوع نگرش ما دارد. اگر نگرش ما از زوایه تمایلات دنیوی و اخروی مان بالاتر برود ما  در سفر "از من به سوی او" موفق خواهیم شد لتعجیل الفرج ان شاءالله

(ادامه دارد)