شبکه جهانی اربعین مهدوی

امام در نامه‌ای دیگر می‌فرمایند، اخبار شما لحظه به لحظه به ما می‌رسد و اگر این عنایت و توجه ما نبود، این حرکتی که دشمنان به راه‌انداخته بودند، نتیجه‌اش ریشه‌کن کردن شما بود، منتها همین توجه و عنایات ما شیعه را نگه داشت، این قبیل جملات امام(عج)تسلیت خاطری برای شیخ مفید و دیگر شیعیان آن عصر بود.

 وی با اشاره به اینکه حضرت مهدی ارواحناه فداه گله‌ای نیز از شیعیان خود داشتند، ادامه داد: امام زمان از شیعیان خود خواستند که دل‌هایشان را صاف کنند تا عنایات و توجهات ایشان به آنها برسد،«چرا که اگر دل‌های شما جدی و سخت باشد، هرگز از ملاقات ما محروم نمی‌شوید»، هر چند که در این سه توقیع خطاب امام عصر(عج)به شیخ مفید است، اما دیگر شیعیان را در بر می‌گیرد. 

-------------------------------------------------

خون به جاى اشک

الَسَّلامُ عَلَیْکَسَلامَ الْعارِفِ بِحُرْمَتِکَ الْمُخْلِصِ فی وِلایَتِکَ الْمُتَقَرِّبِإِلَى اللّهِ بِمَحَبَّتِکَ الْبَرىءِ مِنْ أَعْدائِکَ، سَلامَ مَنْقَلْبُهُ بِمُصابِکَ مَقْرُوحٌ ودَمْعُهُ عِنْدَ ذِکْرِکَ مَسْفُوحٌ،سَلامَ الْمَفْجُوعِ الْحَزینِ الْوالِهِ الْمُسْتَکینِ، سَلامَ مَنْ لَوْکانَ مَعَکَ بالطُّفُوفِ لَوَقاکَ بِنَفْسِهِ حَدَّ السُّیُوفِ، وَبَذَلَحُشاشَتَهُ دُونَکَ لِلْحَتُوفِ وَجاهَدَ بَیْنَ یَدَیْکَ وَنَصَرَکَ عَلىمَنْ بَغى عَلَیکَ، وَفَداکَ بِرُوحِهِ وَجَسَدِهِ وَمالِهِ وَوَلَدِهِ،وَرُوحُهُ لِرُوحِکَ فِداءٌ، وَأَهْلُهُ لاَِهْلِکَ وِقاءٌ.

فَلَئِنْأَخَّرَتْنی الدُّهُورُ، وَعاقَنی عَنْ نَصْرِکَ الْمَقْدُورُ، وَلَمْأَکُنْ لِمَنْ حارَبَکَ مُحارِباً وَلِمَنْ نَصَبَ لَکَ الْعَداوَةَمُناصِباً فَلاََنْدُبَنَّکَ صَباحاً وَمَساءً وَلاََبْکِیَنَّ لَکَبَدَلَ الدُّمُوعِ دَماً، حَسْرَةً عَلَیْکَ، وَتَأَسُّفاً عَلى ما دَهاکَوَتَلَهُّفاً، حَتّى أَمُوتَ بِلَوْعَةِ الْمُصابِ، وغُصَّةِ الاْکْتِیابِ. (فرازى از زیارت ناحیه مقدسه)

سلامبر تو، سلام آن کسى که به حرمتِ تو آشناست، و در ولایت و دوستىِ تو اخلاصمىورزد، و به سببِ محبّت و ولاى تو به خدا تقرّب مى جوید و از دشمنانتبیزار است; سلام کسى که قلبش از مصیبت تو جریحه دار، و اشکش به هنگام یادتو چونان سیل، جارى است; سلام کسى که ـ در عزاى تو ـ دردمند و غمگین وسرگشته و بیچاره است; سلام کسى که اگر با تو در کربلا مى بود، با جانش دربرابرِ تیزىِ شمشیرها از تو محافظت مى نمود، و نیمه جانش را در دفاع از توبه دست مرگ مى سپرد، و در پیشگاه تو جهاد مى کرد، و تو را علیه ستمکنندگانِ بر تو یارى مى داد و جان و تن و مال و فرزندش را فداى تو مىنمود، و جانش فداى جان تو و خانواده اش سپر بلاىِ اهل بیت تو مى بود. پساگرچه زمانه مرا به تأخیر انداخت و مقدّرات الهى مرا از یارىِ تو بازداشتو نبودم تا با آنان که با تو جنگیدند بجنگم و با کسانى که با تو دشمنىورزیدند به ستیز برخیزم، در عوض، از روى حسرت و تأسّف و اندوه بر مصیبتهایى که بر تو وارد شد، صبح و شام نالانم و به جاى اشک براى تو خون گریهمى کنم، تا زمانى که از سوزِ مصیبت و گلوگیرى حزن و اندوه، زندگى ام بهپایان رسد.

  آگاهى بر امور شیعیان

«نَحْنُوَإنْ کُنّا ثاوینَ بِمَکانِنَا النّائی عَنْ مَساکِنِ الظّالِمینَ ـحَسَبَ الَّذی أَراناهُ اللّهُ تعالى لَنا مِنَ الصَّلاحِ وَلِشیعَتِنَاالْمُؤْمِنینَ فی ذلِکَ ما دامَتْ دَوْلَةُ الدُّنْیا لِلْفاسِقینَ ـفَإِنّا نُحیطُ عِلْماً بِأَنْبائِکُمْ، وَلایَعْزُبُ عَنّا شَیْءٌ مِنْأَخْبارِکُمْ، وَمَعْرِفَتُنا بِالذُّلِّ الَّذی أَصَابَکُمْ مُذْ جَنَحَکَثیرٌ مِنْکُمْ إلى ما کانَ السَّلَفُ الصّالِحُ عَنْهُ شاسِعاً،ونَبَذُوا الْعَهْدَ الْمَأْخُوذَ مِنْهُمْ وَراءَ ظُهُورِهِمْکَأَنَّهُمْ لایَعْلَمُونَ».

اگرچههم اکنون در مکانى دور از جایگاه ستمگران مسکن گزیده ایم ـ که خداوند صلاحما و شیعیان با ایمان ما را مادامى که حکومت دنیا به دست تبهکاران است درهمین دورى گزیدن، به ما نمایانده است ـ ولى در عین حال بر اخبار و احوالشما آگاهیم و هیچ چیز از اوضاع شما بر ما پوشیده و مخفى نیست. از خوارى وذلّتى که دچارش شده اید با خبریم، از آن زمان که بسیارى از شما به برخىکارهاى ناشایست میل کردند که پیشینیان صالح شما از آنها دورى مى جستند، وعهد و میثاق خدایى را آن چنان پشت سر انداختند که گویا به آن پیمان آگاهنیستند.

 یادآورى و رسیدگى

«إِنّاغَیْرُ مُهْمِلینَ لِمُراعاتِکُمْ، ولاناسینَ لِذِکْرِکُمْ، وَلَوْلاذلِکَ لَنَزلَ بِکُمُ اللاَّْواءُ وَاصْطَلَمَکُمُ الاَْعْداءُ،فَاتَّقُوا اللّهَ جَلَّ جَلالُهُ وَظاهِرُونا عَلَى انْتِیاشِکُمْ مِنْفِتْنَة قَدْ أَنافَتْ عَلَیْکُمْ».

مادر رسیدگى و سرپرستى شما کوتاهى و اهمال نکرده و یاد شما را از خاطر نمىبریم که اگر جز این بود، دشواریها و مصیبتها بر شما فرود مى آمد و دشمنان،شما را ریشه کن مى کردند. پس تقواى خدا پیشه کنید و ما را بر رهایىبخشیدنتان از فتنه اى که به شما روى آورده یارى دهید.

 لزوم محبّت

«فَلْیَعْمَلْکُلُّ امْرِء مِنْکُمْ بِما یَقْرُبُ بِهِ مِنْ مَحَبَّتِنا،وَلْیَتَجَنَّبْ ما یُدْنیهِ مِنْ کَراهَتِنا وَسَخَطِنا، فَإنَّ أَمْرَنابَغْتَةٌ فَجْأَةٌ حینَ لاتَنْفَعُهُ تَوْبَةٌ، وَلایُنْجِیهِ مِنْعَقابِنا نَدَمٌ عَلى حَوْبَة.

وَاللّهُ یُلْهِمُکُمُ الرُّشْدَ وَیَلْطِفُ لَکُمْ فِی التَّوْفیقِ بِرَحْمَتِهِ».

هریکاز شما باید کارى کند که وى را به محبّت و دوستى ما نزدیک مى کند و ازآنچه خوشایند ما نبوده و موجب کراهت و خشم ماست دورى گزیند; زیرا امر ماناگهان فرا مى رسد، در هنگامى که توبه و بازگشت براى او سودى ندارد وپشیمانى او از گناه، از کیفر ما نجاتش نمى بخشد.

و خداوند رشد و هدایت مطلوب را به شما الهام فرماید و به لطف خویش شما را به بهره ورى از رحمت هایش توفیق بخشد!

  اداء حقوق الهى

«وَنَحْنُنَعْهَدُ إلَیْکَ أَیُّهَا الْوَلِیُّ الْمُخْلِصُ الْمُجاهِدُ فینَاالظّالِمینَ أَیَّدَکَ اللّهُ بِنَصْرِهِ الَّذی أَیَّدَ بِهِ السَّلَفَمِنْ أَوْلِیائِنَا الصّالِحینَ: أَنَّهُ مَنِ اِتَّقى رَبَّهُ مِنْإِخْوانِکَ فِی الدِّینِ، وَأَخْرَجَ مِمّا عَلَیْهِ إِلى مُسْتَحِقّیهِ،کانَ آمِناً مِنَ الْفِتْنَةِ الْمُبْطِلَةِ، وَمِحَنِهَا الْمُظْلِمَةِالْمُظِلَّةِ وَمَنْ بَخِلَ مِنْهُمْ بِما اَعارَهُ اللّهُ مِنْنِعْمَتِهِ عَلى مَنْ أَمَرَهُ بِصِلَتِهِ، فَإِنَّهُ یَکُونُ خاسِراًبِذلِکَ لاُِوْلاهُ وَآخِرَتِهِ».

وما به تو ]شیخ مفید(قدس سره)[ اى دوست با اخلاص که در راه ما با ستمگراندر ستیز و پیکارى ـ خداوند تو را به نصرت و یارى خویش تأیید کند همانگونهکه دوستان شایسته پیشین ما را تأیید فرموده است ـ سفارش مى کنیم که هریکاز برادران دینى تو که تقواى خدایش پیشه کرده و برخى از آنچه را که بهگردن دارد به مستحقّانش برساند، در فتنه ویرانگرِ برباد دهنده و گرفتارىها و آشفتگى هاى تاریک و گمراه کننده در امان خواهد بود و آن کس که دردادن نعمتهایى که خداوند به او کرامت فرموده به کسانى که فرمان رسیدگى بهآنها را داده، بخل ورزد زیانکار دنیا و آخرت خویش خواهد بود.

 سعادت دیدار

«وَلَوْأَنَّ أَشْیاعَنا ـ وَفَّقَهُمُ اللّهُ لِطاعَتِهِ ـ عَلَى اجْتِماع مِنَالقُلُوبِ فِی الْوَفاءِ بِالْعَهْدِ عَلَیْهِمْ لَما تَأَخَّرَ عَنْهُمُالْیُمْنُ بِلِقائِنا، وَلَتَعَجَّلَتْ لَهُمُ السَّعادَةُ بِمُشاهَدَتِناعَلى حَقِّ الْمَعْرِفَةِ وَصِدْقِها مِنْهُمْ بِنا، فَما یَحْبِسُناعَنْهُمْ إِلاّ ما یَتَّصِلُ بِنا مِمّا نُکْرِهُهُ وَلانُؤْثِرُهُمِنْهُمْ، واللّهُ الْمُسْتَعانُ، وَهُوَ حَسْبُنا وَنِعْمَ الْوَکِیلُ،وَصَلواته عَلى سَیِّدِنَا الْبَشیرِ النَّذیرِ مُحَمَّد وَآلِهِالطّاهِرِینَ وَسَلَّمَ».

واگر شیعیان ما ـ که خداوند توفیق طاعتشان دهد ـ در راه ایفاى پیمانى که برعهده دارند همدل مى شدند، میمنت ملاقات ما از ایشان به تأخیر نمى افتاد وسعادت دیدار ما زودتر نصیب آنان مى گشت، دیدارى بر مبناى شناختى راستین وصداقتى از آنان نسبت به ما. پس ما را از ایشان باز نمى دارد مگر آنچه ازکردارهاى آنان که به ما مى رسد و ما را ناخوشایند است و از آنان روا نمىدانیم.

از خداوند یارى مى طلبیم و او ما را کفایت کرده و وکیلخوبى است و صلوات و سلام خدا بر آقاى بشارت دهنده و بیم دهنده ما، محمّد وخاندان پاک او باد.

 علّت غیبت

«وَأَمّاعِلَّةُ ما وَقَعَ مِنَ الْغَیْبَةِ، فَإِنَّ اللّهَ عَزَّوَجلَّ یَقُولُ: «یا أَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا لاتَسْأَلُوا عَنْ أَشْیاءَ إِنْ تُبْدَلَکُمْ تَسُؤْکُمْ» إِنَّهُ لَمْ یَکُنْ اَحَدٌ مِنْ آبائی إِلاّ وَقَدْ وَقَعَتْ فی عُنُقِهِبَیْعَةٌ لِطاغِیَةِ زَمانِهِ، وَإِنّی أَخْرُجُ حینَ أَخْرُجُ وَلابَیْعَةَ لاَِحَد مِنَ الطَّواغیتِ فی عُنُقی».

وامّاعلّت غیبت ما، پس به درستى که خداوند عزّوجل مى فرماید: «اى کسانى کهایمان آورده اید از چیزهایى که اگر برایتان آشکار شود ناراحتتان مى کندسؤال مکنید».

هیچیک از پدرانم نزیستند مگر آن که بیعتى از طاغوتزمانشان بر ایشان تحمیل گشت; امّا من زمانى که قیام مى کنم بیعت هیچیک ازطاغیان و طاغوتان بر گردنم نیست.

 کیفیت بهره ورى

«وَأَمّاوَجْهُ الاِْنْتِفاعِ بی فی غَیْبَتی، فَکَالاِْنْتِفاعِ بِالشَّمْسِ إذاغَیَّبَتْها عَنِ الاَْبْصارِ السَّحابُ، وَإِنّی لاََمانٌ لاَِهْلِالاَْرْضِ کَما أَنَّ النُّجُومَ أَمانٌ لاَِهْلِ السَّماءِ، فَأَغْلِقُواأَبْوابَ السُّؤالِ عَمّا لایَعْنیکُمْ وَلاتَتَکَلَّفُوا عِلْمَ ما قَدْکُفیتُمْ، وَأَکْثِرُوا الدُّعاءَ بِتَعْجیلِ الْفَرَجِ، فَإِنَّ ذلِکَفَرَجُکُمْ».

وامّاکیفیت بهرهورى از من در دوران غیبتم، همچون بهره ورى از خورشید است هنگامىکه ابرها آن را از دیدگان بپوشانند، و من براى اهل زمین موجب امان وامنیّت مى باشم همچنان که ستارگان براى اهل آسمان.

پس از آنچه به شما مربوط نیست پرسش نکنید و براى دانستن آنچه از آن مستغنى هستید خود را به تکلّف و مشقّت نیندازید.

و براى تعجیل فرج بسیار دعا کنید که به راستى همین دعا، فرج شماست.

 داعیه داران دروغین

«وَلْیَعْلَمُواأَنَّ الْحَقَّ مَعَنا وَفِینا، لا یَقُولُ ذلِکَ سِوانا إلاّ کَذّابٌمُفْتَر، وَلایَدَّعیهِ غَیْرُنا إلاّ ضالٌّ غَوِیٌّ، فَلیَقْتَصِرُوامِنَّا عَلى هذِهِ الْجُمْلَةِ دُونَ التَّفْسیرِ، وَیَقْنَعُوا مِنْذلِکَ بِالتَّعْریضِ دُونَ التَّصْریحِ، إِنْ شاءَ اللّهُ».

وبایدبدانند که براستى حق با ما و نزد ماست; جز ما، کسى این سخن را بر زباننراند مگر دروغگوى تهمت زننده و غیر از ما، احدى آن را ادعا نکند مگر آنکه گمراه و گمراه کننده است. پس به همین جمله از ما اکتفا کنند وتفسیرش رانخواهند، و به همین کنایه قناعت کنند و دنبال تصریح آن نروند که به خواستخدا، کنایه آنها را بس است.

نگهدارى حق

«حَفِظَاللّهُ الْحَقَّ عَلى أَهْلِهِ، وَاَقَرَّهُ فی مُسْتَقَرِّهِ، وَ قَدْاَبَى اللّهُ عَزَّوَجَلَّ أَنْ تَکُونَ الاِْمامَةُ فِی أخَوَیْنِ إِلاّفی الْحَسَنِ وَالْحُسَیْنِ، وَإذْ أَذِنَ اللّهُ لَنا فِی الْقَوْلِظَهَرَ الْحَقُّ وَاضْمَحَلَّ الْباطِلُ، وَانْحَسَرَ عَنْکُمْ، وَإِلَىاللّهِ اَرْغَبُ فِی الْکِفایَةِ، وَجَمیلِ الصُّنْعِ وَالْوِلایَةِوَحَسْبُنَا اللّهُ وَنِعْمَ الْوَکیلُ، وَصَلّى اللّهُ على مُحَمَّدوَآلِ مُحمَّد».

خداوند،حق را بر اهلش نگه داشته و آن را در جایگاه خود ثابت قرار داده است، و ازاین که امامت و پیشوایى را در دو برادر، جز حسن و حسین(علیهما السلام)قراردهد خوددارى نموده است، و هرگاه خداوند اجازه سخن گفتن به ما بدهد حقآشکار شده و باطل نابود و از شما دور مى گردد، و من به خدا روى مى آورم تاامور ما را کفایت نماید و با ما به نیکویى رفتار کند و سرپرستى فرماید، واو خوب وکیلى است و درود خداوند بر محمّد و خاندانش باد.

 حقّ امام زمان(علیه السلام(

«وَلَوْلاأَنَّ أَمْرَ اللّهِ لا یُغْلَبُ، وَسِرَّهُ لایَظْهَرُ وَلایُعْلَنُ،لَظَهَرَ لَکُمْ مِنْ حَقِّنا ما تَبْتَزُّ مِنْهُ عُقولُکُمْ، وَیُزیلُشُکُوکَکُمْ وَلکِنَّهُ ما شاءَ اللّهُ کانَ، وَلِکُلِّ أَجَل کِتابٌ،فَاتّقُوا اللّهَ وَسَلِّمُوا لَنا وَرُدُّوا الأَمْرَ إِلَیْنافَعَلَیْنَا الاِْصْدارُ کَما کَانَ مِنَّا الاِْیرادُ، وَلا تُحاوِلُواکَشْفَ ما غُطِّیَ عَنْکُمْ وَلا تَمیلُوا عَنِ الْیَمینِ وَتَعْدِلُواإلَى الْیَسارِ، وَاجْعَلُوا قَصْدَکُمْ إِلَیْنَا بِالْمَوَدَّةِ عَلَىالسُّنَّةِ الْوَاضِحَةِ».

اگراین نبود که نباید امر خدا نادیده گرفته شود و سرّ الهى آشکار و ابرازگردد، حقّ ما آن گونه بر شما ظاهر مى شد که عقلهایتان را بِرُباید وتردیدهایتان را برطرف کند; لیکن آنچه را که خداوند خواسته انجام مى شود وبراى هر سرآمدى، کتاب و نوشته اى است. پس از خدا بترسید و تسلیم ما شوید وکار را به ما واگذارید و بر ماست که شما را از سرچشمه، سیراب بیرون آوریمچنان که ما شما را به سرچشمه بردیم.

براى کشف آنچه از شما پوشیدهداشته شده کوشش مکنید، و از راه راست منحرف نشوید، و به نادرستى نگرایید. و بر اساس سنّت آشکار الهى به وسیله محبّت و دوستى خود، راه و مقصدتان رابه سوى ما قرار دهید.

 نشانه قیام

«وَآیَةُحَرَکَتِنا مِنْ هذِهِ اللَّوْثَةِ حادِثَةٌ بِالْحَرَمِ الْمُعَظَّمِ،مِنْ رِجْسِ مُنافِق مُذَمَّم، مُسْتَحِلٍّ لِلدَّمِ الْمُحَرَّمِ،یَعْمَدُ بِکَیْدِهِ أَهْلَ الاِْیمانِ، وَلایَبْلُغُ بِذلِکَ غَرَضَهُمِنَ الظُّلْمِ لَهُمْ وَالْعُدْوانِ، لاَِنَّنا مِنْ وَراءِ حِفْظِهِمْبِالدُّعاءِ الَّذی لا یُحْجَبُ عَنْ مَلِکِ الأَرْضِ وَالسَّماءِ».

نشانهحرکت و قیام ما از این خانه نشینى، حادثه اى است که در مکّه معظّمه روىخواهد داد; حادثه اى برخاسته از پلیدىِ انسانى دو رو و نکوهیده که خونریزىرا حلال مى شمرد و باکِید و نیرنگ خود، آهنگ جان مؤمنان مى نماید; امّا باآن کار به هدف ظالمانه و ستم بار خود نخواهد رسید. زیرا ما با دعایى که ازدارنده آسمان و زمین پوشیده نمى ماند و ردّ نمى شود براى حفاظت و نگهدارىآنان آماده ایم.

رابطه آفرینش و روزى بخشى خداوند باامام زمان(علیه السلام)

«إنَّاللّهَ تعالى هُوَ الَّذی خَلَقَ الاَْجْسامَ، وَقَسَّمَ الاَْرْزاقَ،لاَِنَّهُ لَیْسَ بِجِسْم وَلا حالٍّ فی جِسْم، لَیْسَ کَمِثْلِهِ شَىْءٌ،وَهُوَ السَّمیعُ الْبَصیرُ.

وَأَمَّا الاَْئِمَّةُ(علیهمالسلام)، فَإِنَّهُمْ یَسْأَلُونَ اللّهَ تَعالى فَیَخْلُقُ،وَیَسْأَلُونَهُ فَیَرْزُقُ إِیجاباً لِمَسْأَلَتِهِمْ وَإِعْظاماًلِحَقِّهِمْ».

هماناخداوند متعال است که اجسام را آفریده و روزیها را تقسیم مى کند، زیرا نهخود جسم است ونه در جسمى حلول کرده; چیزى مانند او نیست و او شنواىبیناست.

امّا امامان(علیهم السلام) از خدا درخواست مى کنند وخداوند به خاطر اجابت درخواست آنان و بزرگداشت حقّ ایشان، موجودات را مىآفریند و روزى مى بخشد.

 زنان در بهشت

«إِنَّالْجَنَّةَ لا حَمْلَ فیها لِلنِّساءِ، وَلا وِلادَةَ، وَلا طَمْثَ، وَلانِفاسَ، وَلاشِقاءَ بِالطُّفُولِیَّةِ، «وَفیها ما تَشْتَهِی الاَْنْفُسُوَتَلَذُّ الاَْعْیُنُ» کَما قالَ سُبْحانَهُ، فَإِذا اشْتَهَى الْمُؤْمِنُ وَلَداً خَلَقَهُاللّهُ بِغَیْرِ حَمْل وَلا وِلادَة عَلَى الصُّورَةِ الَّتی یُریدُ، کَماخَلَقَ آدَمَ عِبْرَةً».

زناندر بهشت نه بچه دار مى شوند و نه مى زایند; نه خون حیض و نفاس مى بینند ونه رنج بچه دارى را تحمّل مى کنند، و در بهشت چنان که خداوند متعال فرمودهاست، چیزهایى است که جانها و نفوس از آن خوششان مى آید و چشمها لذّت مىبرند.

هرگاه مؤمن در بهشت، فرزندى آرزو کند، خداوند بدون حمل وبدون زادن ـ همانگونه که در آغاز آدم را آفرید ـ فرزندى که دلخواه اوستبرایش مى آفریند.

 اُلگو، فاطمه زهراء(علیها السلام)

«وَفی اِبْنَةِ رَسُولِ اللّهِ صَلَّى اللّهُ عَلَیْهِ وَآلِه إِلَیَّ أُسْوَةٌ حَسَنَةٌ».

و در دختر رسول خدا ـ که درود خدا بر او و پدرش و خاندانش باد ـ براى من اسوه و الگویى نیکوست.

 زمین و حجّت خدا

«إنَّ الاَْرْضَ لاتَخْلُو مِنْ حُجَّة إِمّا ظاهِراً وَإِمّا مَغْمُوراً».

همانا زمین، هیچگاه از حجت الهى خالى نمى ماند; چه ظاهر و آشکار باشد و چه پنهان و گمنام.

 راویان حدیث

«وَأَمَّاالْحَوادِثُ الْواقِعَةُ، فَارْجِعُوا فیها إِلى رُواةِ حَدیثِنا،فَإِنَّهُمْ حُجَّتی عَلَیْکُمْ وَأَنَا حُجَّةُ اللّهِ».

وامّارخدادها و پیش آمدهایى که در آینده روى خواهد داد، درباره آنها به راویاناحادیث ما رجوع کنید; زیرا آنان حجّت من بر شمایند و من حجّت خدایم.

 وقت ظهور

«وَأَمّا ظُهُورُ الْفَرَجِ، فَإِنَّهُ إلَى اللّهِ وَکَذِبَ الْوَقّاتُونَ».

وامّا ظهور فرج، بسته به اراده خداست و آنان که وقتى براى آن تعیین مى کنند دروغ مى گویند.

 فرجام کار

«وَالْعاقِبَةُـ بِجَمیلِ صُنْعِ اللّهِ سُبْحانَهُ ـ تَکُونُ حَمیدَةً لَهُمْ مَااجْتَنَبُوا الْمَنْهِیَّ عَنْهُ مِنَ الذُّنُوبِ».

و فرجام کار شیعیان ـ به فضل احسان و نیکوکارى خداوند سبحان ـ تا آن زمان که از گناهان دورى گزینند، پسندیده و نیکو خواهد بود.

 بردبارى

«إِنَّ اللّهَ ذُو أَناة وَأَنْتُمْ تَسْتَعْجِلُونَ».

خداوند صابر و شکیبا است و شما عجله مى کنید.

 یاور مردم

نامه اى از آن حضرت به مرجع بزرگ آیة اللّه سید ابوالحسن اصفهانى:

«اَرْخِصْ نَفْسَکَ، وَاجْعَلْ مَجْلِسَکَ فِی الدِّهْلیزِ، وَاقْضِ حَوائِجَ النَّاسِ، نَحْنُ نَنْصُرُکَ».

خودترا ارزان کن (فروتنى پیشه کن) و در دهلیز خانه ات بنشین (در دسترس مردمباش) و حاجات و نیازهاى مردم را برآورده ساز; ما یاریت مى کنیم.

 أنا بقیة اللّه

«أَنابَقِیَّةُ اللّهِ فی أَرْضِهِ وَالْمُنْتَقِمُ مِنْ أَعْدائِهِ». «أَنَاخاتَمُ الأَوْصِیاءِ وَبی یَدْفَعُ اللّهُ الْبَلاءَ عَنْ أَهْلیوَشِیعَتی».

منباقیمانده خدا در زمین او و انتقام گیرنده از دشمنان او هستم. من پایانبخش سلسله جانشینان پیامبرم، و به خاطر من است که خداوند بلاها را ازخاندانم و شیعیان من دور مى دارد.

 ما و یارى دوستانمان

«إِنَّاللّهَ قَنَّعَنا بِعَوائِدِ إِحْسانِهِ، وَفَوائِدِ إِمْتِنانِهِ، وَصانَأَنْفُسَنا عَنْ مُعاوَنَةِ أَوْلِیائِهِ إلاّ عَنِ الاِْخْلاصِ فِیالنِّیَّةِ وَإِمْحاضِ النَّصِیحَةِ وَالْمُحافَظَةِ عَلى ماهُوَ أَتْقىوَأَبْقى وَأَرْفَعُ ذِکْراً».

بدرستىکه خداوند ما را به لطف و احسان مکرّر خویش و به بهره هاى انعام و کرمخود، راضى و خشنود ساخته است. و ما را نیازمند یارى دوستانش قرار نداده،مگر آن یارى که از سر اخلاص در نیّت و خیرخواهىِ محض صورت گیرد و در آن،برآنچه به تقواى الهى و بقاى نزد خدا ورفعتِ جایگاه نزدیکتر است، محافظت ومراقبت شود.

 پیامبران و امّتها

«کانَمِنْ تَقْدیرِ اللّهِ جَلَّ جَلالُهُ وَلُطْفِهِ بِعِبادِهِ وَحِکْمَتِهِ: أَنْ جَعَلَ أَنْبِیائَهُ مَعَ هذِهِ الْمُعْجِزاتِ فی حال غالِبینَوَأُخْرى مَغْلُوبینَ وَفی حال قاهِرینَ وَأُخْرى مَقْهُورینَ وَلَوجَعَلَهُمُ اللّهُ فی جَمیعِ أَحْوالِهِمْ غالِبینَ وَقاهِرینَ وَلَمْیَبْتَلِهِمْ وَلَمْ یَمْتَحِنْهُمْ، لاتَّخَذَهُمُ النّاسُ آلِهَةً مِنْدُونِ اللّهِ عَزَّ وَجلَّ، وَلَما عُرِفَ فَضْلُ صَبْرِهِمْ عَلَىالْبَلاءِ وَالْمِحَنِ وَالاِْخْتِبارِ.

وَلکِنَّهُ جَعَلَأَحْوالَهُمْ فی ذلِکَ کَأَحْوالِ غَیْرِهِمْ، لِیَکُونُوا فی حالِالْمِحْنَةِ وَالْبَلْوى صابِرینَ وَفى حالِ اْلعافِیَةِ وَالظُّهُورِعَلَى الاَْعداءِ شاکِرینَ، وَیَکُونُوا فی جَمیعِ أَحْوالِهِمْمُتَواضِعینَ غَیْرَ شامِخینَ وَلا مُتَجَبِّرینَ وَلِیَعْلَمَ الْعِبادُأَنَّ لَهُمْ عَلَیْهِمُ السَّلامُ إِلهاً هُوَ خالِقُهُمْوَمُدبِّرُهُمْ، فَیَعْبُدُوهُ وَیُطیعُوا رُسُلَهُ، وَتَکُونَ حُجَّةُاللّهِ ثابِتَةً عَلى مَنْ تَجاوَزَ الْحَدَّ فیهِمْ، وَادَّعى لَهُمُالرُّبُوبِیَّةَ، أَوْ عانَدَ وَخالَفَ، وَعَصى وَجَحَدَ بِما أَتَتْ بِهِالاَْنْبِیاءُ وَالرُّسُلُ، وَلِیَهْلَکَ مَنْ هَلَکَ عَنْ بَیِّنَةوَیَحْیى مَنْ حَیَّ عَنْ بَیِّنَة».

ازتقدیر خداوند بلند مرتبه و لطف او نسبت به بندگانش و از حکمت تدبیرحکیمانه او بود که پیامبرانش را با این همه معجزات، گاهى پیروز و گاهىشکست خورده، گاهى داراى سلطه و گاهى تحت سلطه قرار داد.

و اگرخداوند آنان را در تمام موقعیّتها، پیروز و مسلّط قرار مى داد و به بلا وآزمایشى دچارشان نمى ساخت، چه بسا مردم آنان را به عنوان معبوداتى مستقلاز خداى عزّوجلّ اختیار مى کردند و از طرفى، فضیلت شکیبایى خود پیامبرانبر بلاها و سختى ها و آزمایشات الهى معلوم نمى گشت.

امّا خداونددر این مورد، موقعیّت پیامبران را مانند موقعیّت بقیّه مردم قرار داد، تادر حال شدّت و بلاء شکیبا باشند و در حال رفاه و غلبه بر دشمنان شکر گزارباشند و در تمام مراحل و احوالشان، تواضع و فروتنى پیشه کنند، و گردن فرازو ستم پیشه نباشند، و بدان منظور که بندگان خدا بدانند که پیامبران نیزخدایى دارند که آفریننده و تدبیر کننده امور آنهاست. در نتیجه، مردم بهعبادت خداوند و اطاعت از رسولانش رو آورند، و بدان جهت که حجت بر آنکس کهدرباره پیامبران زیاده روى کرده و پروردگارشان بشمارد یا با آنان عنادورزد ومخالفت نماید و نافرمانى کند آنچه را انبیا و پیامبران آورده اندانکار نماید، ثابت باشد ـ وراه عذر بر او بسته شود ـ و تا هرکس هلاک وگمراه مى شود از روى دلیلِ روشن ـ و با اتمام حجّت ـ باشد و هرکس زندگى مىیابد ـ و هدایت مى شود ـ از روى دلیل روشن و یا برهانى آشکار باشد.

 دعاى حضرت براى یارانش

«فَإِذاأَذِنْتَ فی ظُهُوری فَأَیِّدنی بِجُنُودِکَ، وَاجْعَلْ مَنْ یَتَّبِعُنیلِنُصْرَةِ دینِکَ مُؤَیَّدینَ، وَفی سَبیلِکَ مُجاهِدینَ، وَعَلى مَنْأَرادَنی وَأَرادَهُمْ بِسُوء مَنْصُورینَ وَوَفِّقْنی لاِِقامَةِحُدُودِکَ، وَانْصُرْنی عَلى مَنْ تَعَدّى مَحْدُودَکَ، وَانْصُرِالْحَقَّ وَأَزْهِقِ الْباطِلَ، إِنَّ الْباطِلَ کانَ زَهُوقاً،وَأَوْرِدْ عَلى شیعَتی وَأَنْصاری مَنْ تَقَرُّ بِهِمُ الْعَیْنُوَیُشَدُّ بِهِمُ الأَزْرُ، وَاجْعَلْهُمْ فی حِرْزِکَ وَأَمْنِکَ،بِرَحْمَتِکَ یا أَرْحَمَ الرّاحِمینَ».

خدایا . . . زمانى که براى ظهور و خروج من اجازه مى فرمایى، مرا به لشکریان خویشتایید فرما وهمه کسانى را که براى یارى دین تو به پیروى از من برخاستهاند، مورد تأییدات خویش قرار بده، و از مجاهدان راه خود محسوبشان دار، وآنان را علیه هرکس که بدخواه من و ایشان است، یارى بخش و مرا براى برپاداشتن حدود الهى، توفیق ده و براى سرکوبى هرکس که از محدوده دین تو تجاوزکرده است، یارى عنایت کن و حق را یار باش، و باطل را نابود کن، که باطلنابود شونده است. و بر یارى پیروان و یاران من، کسانى را بفرست که مایهروشنى چشم و پشتگرمى آنان باشند، و همگان را در پناه خود و در امان خویشقرار ده، به رحمت بى منتهایت اى مهربانترین مهربانان.

 دعا

«عَصَمَنَااللّهُ وَإِیّاکُمْ مِنَ الْمَهالِکِ وَالاَْسْواءِ وَالآفاتِ وَالْعاهاتِکُلِّها بِرَحْمَتِهِ، فَإنَّهُ وَلِیُّ ذلِکَ وَالْقادِرُ عَلى مایَشاءُ، وَکانَ لَنا وَلَکُمْ وَلِیّاً وَحافِظاً، وَالسَّلامُ عَلىجَمیعِ الاَْوْصِیاءِ وَالاَْوْلِیاءِ وَالْمُؤْمِنینَ وَرَحْمَةُ اللّهِوَبَرَکاتُهُ، وَصَلَّى اللّهُ عَلَى النَّبِیِّ مُحَمَّد وَآلِهِوَسَلَّمَ تَسْلیماً».

خداوند،ما و شما را به رحمت خویش از مهلکه ها و زشتیها و بدیها و آفات و بلایانگه دارد که او ولىّ و اختیار دار همه اینهاست و توانا بر آنچه مى خواهد. او ولىّ و نگهدارنده ما و شماست.

سلام بر تمامى جانشینان واولیا ومؤمنان و رحمت و برکات خدا بر آنان باد!

درود و سلام خداوند بر محمّد پیامبرش و خاندانش باد!

 رسول اکرم(صلى الله علیه وآله وسلم) مى فرماید:

 (یُفَرِّجُاللهُ بِالْمَهْدِىِّ عَنِ الاُْمَّةِ، یَمْلاَُ قُلُوبَ الْعِبادِعِبادَةً وَ یَسَعهُمْ عَدْلُهُ، بِهِ یَمْحَقُ اللهُ الْکَذِبَ وَیُذْهِبُ الزَّمانَ الْکَلِب، وَیُخْرِجُ ذُلَّ الرِّقِّ مِنْأَعْناقِکُمْ )

 «خداوند به وسیله مهدى(علیه السلام) از امت رفعگرفتارى مى کند، دلهاى بندگان را با عبادت و اطاعت پر مى سازد و عدالتشهمه را فرا مى گیرد.

خداوند به وسیله او دروغ و دروغگویى را نابودمى نماید، روح درندگى و ستیزه جویى را از بین مى برد و ذلّت بردگى را ازگردن آنها بر مى دارد».

غیبت شیخ طوسى ص 114.

 دعا براى فرج

«و أکثروا الدّعا بتعجیل الفرج فإنّ ذلک فرجکم».

یعنى براى تعجیل فرج; بسیار دعا کنید، پس بدرستیکه این دعاء موجب فرج شما است.

 توفیق زیارت حضرت

لوان اشیاعنا وفقهم الله لطاعته على اجتماع من القلوب فى الوفاء بالعهدعلیهم لما تأخر عنهم الیمن بلقائنا و لتعجلت لهم السعادة بشاهدتنا على حقالمعرفة و صدقها منهم بن بحارالانوار، ج 51

اگر شیعیان ما که خداىآنان را طاعتشان توفیق دهد ـ با دلهایى یکپارچه بر عهد خویش وفادار بودندبه یمن لقاى ما نائل مىشدند و سعادت دیدار ما به آنها روى مىآورد، دیدارىکه با شناخت حقیقى و درست ایشان نسبت به ما، همراه بود.

 بهره مندى از امام غائب

اما وجه الانتفاع بىفى غیبتى فکالانتفاع بالشمس اذا غیبتها من الابصار السحاب الاحتجاج، ج 2، ص 602

و اما نحوه بهره گیرى از من در دوران غیبتم، همچون بهرهگیرى از خورشیدى است که ابرها آن را از دیدگان پنهان داشته باشند.

و انى لامان لاهل الارض کما ان النجوم امان لاهل السماء غیبة الطوسى، ص 292 و 293

من امان اهل زمین هستم همانطور که ستارگان امان اهل آسمانند.

l«و بى یدفع الله البلاء عن اهلى و شیعتى» اکمال الدین، بحارالانوار، ج 52، ص 30

و پروردگار به سبب من بلا را از خاندان و شیعیانم دور مىگرداند.

 توجه امام زمان به شیعیان

انا غیر مهملین لمراعاتکم ولا ناسین لذکر کم و لولا ذلک، لنزل بکم اللاوا و اصطلمکم الاعداء غیبة الطوسى، ص 292

مادر رسیدگى به شما کوتاهى نکنیم و یاد شما را از خاطر نبریم، و اگر چنینبود سختى شدید بر شما وارد مىشد و دشمنان شما را ریشه کن مىساختند.

 آگاهى از احوال مردم

l«فانا یحیط علمنا بانبائکم ولا یعزب عنا شىء من اخبارکم». مجالس المفید، بحارالانوار، ج 53، ص 175

براستى که علم ما بر اوضاع شما، احاطه دارد و هیچ چیز از احوال شما بر ما پوشیده نیست.

 وظیفه شیعیان

«فلیعمل کل امرء منکم ما یقرب به من محبتنا» بحارالانوار، ج 53، ص 176

پس هر یک از شما باید به جا آورد، آنچه را که به سبب آن به محبت ما نزدیک مىشود.

 راه رسیدن به معارف الهى

«طلب المعارف من غیر طریقنا اهل البیت مساوق لانکارنا» منقول از دین و فطرت، ج 1

جستجوى معارف، جز از راه ما خاندان رسول خدا (صلى الله علیه وآله وسلم) برابر با انکار ماست.

 دعاى حضرت

lاللهم انا نرغب الیک فى دولة کریمة تعزبها الاسلام واهله و تذل بها النفاق و اهله ...

خداوندا! ما از تو امید داریم که دولت بزرگوارى را که به اسلام و پیروانش عزت بخشد و نفاق و حامیانش را خوار گرداند، برقرار سازى.

 راویان احادیث

(وَأَمَّا الْحَوادِثُ الْواقِعَةُ فَارْجِعُوا فیها إِلى رُواةِ حَدیثِنا، فَإِنَّهُمْ حُجَّتی عَلَیْکُمْ وَأَنَا حُجَّةُ اللّه).

واما در مورد مسائل و حوادث جدیدى که براى شما پیدا مىشود، به کسانى کهاحادیث ما را روایت مىکنند رجوع کنید. (به کسانى که سخنان ما خاندان رسالترا براى شما مىگویند مراجعه کنیدو نه به کسانى که از خودشان در مىآورند.) و این دسته حجّت من بر شمایند و من حجّت خدا بر همه شما هستم.»

 معرفى امام زمان

(أَنَابَقِیَّةُّ اللّهِ فی أَرْضِهِ وَالْمُنْتَقِمُ مِنْ أَعْدائِهِ، أَنَاخاتَمُ الْأوْصِیاءِ وَبی یَرْفَعُ اللّهُ الْبلاءَ عَنْ أَهْلیوَشیعَتی).

من باقیمانده خدا در زمین او و انتقام گیرنده ازدشمنان او هستم ، من پایان بخش سلسله جانشینان پیامبرم و بسبب من است کهخداوند بلاها را از خاندان و شیعیان من درو مىنماید

الامام المهدی(علیه‏السلام)، بیروت، مؤسسة الوفاء، ص 543 - 542نقلاً عن الزام الناصب، ج 1ص 352 _ 353

 اداء حق اللّه

(وَنَحْنُنَعْهَدُ إلَیْکَ أَیُّهَا الْوَلیُّ الْمُخْلِصُ الْمُجاهِدُ فِیناالظّالِمِینَ أَیَّدَکَ اللّهُ بِنَصْرِهِ الّذی أَیَّدَ بِهِ السَّلَفَمِنْ أَوْلِیائِنَا الصّالِحِینَ: أَنّهُ مَنِ اتَّقى رَبّهُ مِنْإخْوانِکَ فِی الدِّینِ، وَأَخْرَجَ مِمّا عَلَیْهِ إِلى مُسْتحقِّیهِ،کان آمِناً مِنَ الْفِتْنَةِ الْمُبْطِلَةِ، وَمِحَنِها الْمُظْلِمَةِالْمُضِلَّةِ ومَنْ بَخِلَ مِنْهُمْ بِما اَعادَهُ اللّهُ مِنْ نِعْمَتِهِعَلى مَنْ أمَرَهُ بِصِلَتِهِ، فَإنّهُ یَکُونُ خاسِراً بِذلِکَ لأُوْلاهُو اخریه).

ما با شما عهد مىکنیم که هرکسى از برادران دینى شما (شیعیان) که تقوى را سرمایه خویش قرار دهد از فتنههاى گمراه کننده ظلمتخیز در امان خواهد بود و اگر کسى بر خلاف وظیفه رفتار کرده، از آنچه بایدعمل کند بخل ورزد، مسلماً خسران و زیان دو جهان نصیبش خواهد شد.

(الاحتجاج، ج 2ص 499 بحار الانوار، ج 53ص 177 (م. خ)، (نقلاً عن الاحتجاج).

 زمان ظهور

واما ظهور الفرج فانه الى الله عزوجل، کذب الوقاتون،

اما وقت ظهور ما موکول و منوط به اراده خداوند عزوجل است و هر کس براى ظهور ما وقت تعیین کند دروغ گفته است.