شبکه جهانی اربعین مهدوی

انا بلوناهم کما بلونا اصحاب الجنه ادا قسموالیصر منها مصبحین(17) خدا همه را با نعمت ولایت محک میزند و امتحان میکند و کافران "مناع للخیر" درعمل به مقابله با ولایت می پراختند.اینست که خدا آنها را بدان وسیله محک زده وعذاب میکند. و در اینجا خداوند میفرماید که  آنانیکه ولایت را فراموش کرده اند را هم به همین وسیله(بوسیله نعمت ولایت محک زده و) امتحان میکند.

 اگر انسان حتی ولایت خدا و رسولش(ص) و امامان(ع) را فراموش کند باعث میشود که همه هستی و دار و ندارش را از دست بدهد و در حقیقت این عالم از گمراهان و ضالین باشند. چراکه آنان نیز از مسیر ولایت خارج شده اند (قالوا انا لضالون)آخر آیه 26. همانطور که در آیه 7 همین سوره میفرماید که آنان را ولایت را گم کرده اند(ضل عن سبیله).

چند نکته:

-در واقع بین منکران و غافلان از ولایت هیچ استثنایی وجود ندارد مگر اینکه غافلان در دنیا بیدار میشوند (مانند اهل آن بستان) و منکران در قیامت(و لا یستثنون)18

- آنان در عمرشان هیچ بازدهی خیر یا ثمری ندارد(هدایت نمیشوند)و زمانی از خواب میشوند که دیگر عذاب الهی آنان را احاطه کرده است(فطاف علیها...)19

-و تمام آنچه در دنیا کاشته اند را از دست داده اند(فاصبحت کالصریم)20

-گمراهان در دشمنی شان وحدت دارند (فتنادوا مصبحین)21

-چه بسا آنان وقتی از خواب بیدار میشوند که دار و ندارشان در دنیا و آخرت به اذن خدا از بین رفته است . "الدنیا مزرعه الاخره"بدلیل اینکه اینها در دنیا با ولایت نبودند کشت و حرث آنان در دنیا و آخرت بدون میوه و ثمر خواهد بود(ان غدوا علی حرثکم.....)22

-آنان در بین خود مخفی کاریهایی دارند(فانطلقوا و هم بتخافتون)23

-آن چیزیکه آنان را از نعمت ولایت غافل و محروم میکند حرصی میباشد که آنان برای آینده خود در دنیا دارند(ان لا یدخلنها الیوم علیکم مسکین)24

-غافلان و منکران ولایت و امامت در خوابی عمیق و رویایی کاذب بسر میبرند(و غدوا علی حرد قادرین)25

-آنان وقتی به ضلالت خود پی میبرند که دیگر همه چیز خود را از دست داده اند(فلما راوها قالوا انا لضالون)26

-ودر حقیقت محروم از نعمت و ثمرهای ولایت یعنی از عنایات بقیه الله شده اند.(بل نحن محرومون)27

-البته زمانی نیز به عدم ولایت پذیری و ولایت مداری خود پی خواهند برد(قال اوسطهم الم اقل لکم لولا تسبحون)28 همانطور که در آیه 5 همین سوره فرموده:".........و یبصرون"

-وزمانی نیز به ظلمی که در حق خود و ولایت کرده اند پی خواهند برد(قالوا سبحان ربنا انا کنا ظالمین)29

-و در آن زمان به نکوهش یکدیگر خواهند پرداخت(فاقبل بعضهم علی بعض یتلاومون)30

-و همچنین روزی به طغیان خود در قبال ولایت واقف خواهند شد و حسرت خواهند خورد(قالوا یا ویلنا انا کنا طاغین)31

-زمانی که از خواب غفلت بیدار شوند اظهار رغبت به خدا میکنند و دست بدامن ولایت میشوند تا یکبار دیگر توفیق خدمتگزاری در رکاب ولایت(خیرا) به آنان داده شود(عسی ربنا ان یبدلنا خیرا منها انا الی ربنا راغبون)32

 "کذلک العذاب و لعذاب الاخره اکبر لو کانوا یعلمون"(33)

بدلیل اینکه عموما اینکه غافلان دیربه علم ومعرفت ولایت میرسند خدا در دنیا آنان را از عنایات و توجهات امام معصوم(ع) بی بهره میکند و در آخرت به فراق خودش دچار میکند.همانگونه که علی ع در کمیل فرموده اند: صبرت علی عذابک فکیف اصبر علی فراقک.

إِنَّ لِلْمُتَّقِینَ عِنْدَ رَبِّهِمْ جَنَّاتِ النَّعِیمِ ﴿٣٤﴾ أَفَنَجْعَلُ الْمُسْلِمِینَ کَالْمُجْرِمِینَ ﴿٣٥﴾ مَا لَکُمْ کَیْفَ تَحْکُمُونَ ﴿٣٦﴾ أَمْ لَکُمْ کِتَابٌ فِیهِ تَدْرُسُونَ ﴿٣٧﴾ إِنَّ لَکُمْ فِیهِ لَمَا تَخَیَّرُونَ ﴿٣٨﴾ أَمْ لَکُمْ أَیْمَانٌ عَلَیْنَا بَالِغَةٌ إِلَى یَوْمِ الْقِیَامَةِ إِنَّ لَکُمْ لَمَا تَحْکُمُونَ ﴿٣٩﴾ سَلْهُمْ أَیُّهُمْ بِذَلِکَ زَعِیمٌ ﴿٤٠﴾ أَمْ لَهُمْ شُرَکَاءُ فَلْیَأْتُوا بِشُرَکَائِهِمْ إِنْ کَانُوا صَادِقِینَ ﴿٤١﴾

﴿٣٤﴾-در صورتیکه ولایت مداران(للمتقین) را به بهشت لقایش (عند ربهم) و به محضرصاحبان ولایت(جنات النعیم) میرساند. همانگونه که خداوند در ابتدای سوره از ولایت دفاع فرموده(ما انت بنعمه ربک بمجنون)

﴿٣٥﴾-آیا ما  ولایت مداران(المسلمین) را  با ولایت گریزان(کالمجرمین)  در یک جایگاه مینشانیم؟

﴿٣٦﴾-پس شما چگونه حکم جنون را برای صاحب ولایت صادر میکنید(ما لکم کیف تحکمون)

﴿٣٧﴾ -آیا در جایی به شما اینگونه تدریس میکنند؟(فیه تدرسون)

﴿٣٨﴾-آنجاست که شما ولایت گریزی را اختیار میکنید(فیه لما تخیرون)

﴿٣٩﴾-ولایت گریزان بدلیل حکم جنون دادن بر صاحبان ولایت از رحیمیت خدا محرومند(لما تحکمون)

﴿٤٠﴾-یک دستوربرای همه مبلغین ولایت:باید از آنان بپرسید که کدامیک طعم رحیمیت خدا را چشیده اند(سلهم)

﴿٤١﴾-پس شیطان که دردعوی شما شرکت داشت کجاست؟(فلیاتوا)

(42)-حقیقت در روز قیامت مکشوف میشود و همه مجددا  بسجودی در مقابل ولایت خوانده میشوند که " اسجدوا لادم" اما دیگر در آن روز آنان بدلیل ولایت گریزیشان در دنیا , در آخرت هم  قادر به آن سجده یعنی تسلیم در برابر امر خدا نخواهند بود

(43)-آنان از روز الست و همه روزه در دنیا در عین سلامت به سجود در مقابل ولایت(به ولایت پذیری و ولایت مداری) خوانده شدند و اعتنا نکردند و در قیامت  ذلت و ترس دلشان در چشمانشان ظاهر میشود(ترهقهم ذله)

(44)-و آنجاست که ولایت مطلقه الهیه خود وارد صحنه میشود(سنستدرجهم)

(45)-و در آن روز کید سخت خداوند به اجرا در خواهد آمد(ان کیدی متین) و آنان به جهنم فراق خدا دچار میشوند.

(46)-آنگاه که آنان باید مزد رسالت تو را میدادند بر زمین سنگین شدند و از همراهی با تو باز ماندند(من مغرم مثقلون)

(47)- و نتوانستند از غیب معطلع شوند تا آنرا را مکتوب کنند(فهم یکتبون)

(48)-خطاب به صاحبان ولایت که از یونس عبرت گرفته و در این دنیا در مقابل آنان صبر کنید(فاصبر)

(49)-اگر کسی نعمت ولایت را درنیابد و هم و غم خود را وقف خدمتگزاری به ایشان (به امام زمانش) نکند به آشفتگی و بیچارگی خواهد رسید(و هو مذموم)

(50)-و هرگاه که انسان در این دنیا به ظلم خود(به ظلم ولایت گریزی خود) پی ببرد و بدامان ولایت رو کند خدا او را همنشین صاحبان ولایت کند(فجعله من الصالحین)

(51)-اما کافران" درمواجه با آیات ولایی قران"  با همان چشمانی که(طبق آیه 43 همین سوره) در آخرت ترس و ذلت درشان مشهود میشود , با وقاحت تمام میخواهند در این دنیا  چشم زخمت زنند (چرا که کافران میدانند خدا با نزول قران ولایت را معرفی کرده است در حالیکه خیلی از مومنان هنوز به این راز پی نبرده اند)

(52)-و در خاتمه این سوره خداوند یکبار دیگر قران را خودش معرفی میکند : که قران نیست مگر تذکرو الگو دهی ولایت به عالمیان بدلیل خلق عظیم آنان(و ما هو الا ذکر للعالمین)

خدایا دشمنان اسلام, کفار و منافقین به دیدگاه ولایی قران پی برده اند اما خیلی از ما ولایتی ها هنوز به این راز پی نبرده ایم.

خدایا بمحمد و آل محمد قسمت میدهیم آنگونه که خودت با جوهر قلمت(دست قدرتت) نقطه نون را که ولایت است در ظرف بی معنای عالم هستی نگاشتی و به آن معناء و هدف بخشیدی , در ظرف دل ما نیز نقطه ولایت پذیری و ولایت مداری را به جهت خدمت در درگاه ولایت و با خلقی عظیم را ثبت نما. برحمتک یا ارحم الراحمین

اللهم عجل لولیک الفرج

اللهم اجعلنا من انصاره و اعوانه برحمتک یا ارحم الراحمین