شبکه جهانی اربعین مهدوی

92/2/9

ای سفیران امام زمان (عج)

امیر المومنین علی (ع)  فرمودند: ما رایت شیئا الا و رایت الله قبله و بعده و معه و فیه

                    (ندیدم چیزی را مگر اینکه قبل او و بعد او و با او و در او خدا را دیدم)

(ما رایت) بنا را بر ندیدن گذاشته بود

(شیئا) ندیدن دنیا

(الا)اما یک استثناء دارد

(و رایت الله) مگر اینکه آن دنیا دیدن وسیله ای بشود برای خدا دیدن (با چشم دل)

حواست به جلویت باشد (سیر الی الله)و در دنیا فقط رکابی بزن

دنیا خیلی قیمتی است چراکه فقط بوسیله با دنیا و در دنیا بودن(معه و فیه) هم قبلش و هم بعدش (قبله و بعده) میتوان به ملاقات خدا رسید (نه با ترک کردن دنیا)

 هو الاول  (قبله )  

و الاخر (و بعده)

و الظاهر (و معه)

و الباطن (و فیه)  

 (هو الاول و الاخر و الظاهر و الباطن و هو بکل شیء علیم) سوره حدید آیه 3

علی (ع)  در مواجه با هر چیزی در این دنیا در همه لحظات آن (قبله و بعده) و در همه جالاتش (معه و فیه) اسیر حالات و لحظات آن نمیشد بلکه  فقط و فقط خدا را میدید. در واقع دنیا سکوی پرواز او بود بسوی خدا. اونه در قبل و بعدش توقف داشت و نه در حالات بیرونی و درونی اش(معه و فیه). او فقط از سکوهای مختلف دنیا دائما بسوی خداپرواز میکرد

و اگر ما نیز اینگونه نباشیم  امام زمان (عج)  هم بدستور خداوند  از ما اعراض میکند : (فاعرض عن من تولی عن ذکرنا و لم یرد الا الحیوه الدنیا – تو ای رسول از هر کسی که از یاد ما روگردانید و جز زندگانی دنیا را نخواست بکلی اعراض کن – نجم 29)