انصار المهدی :: شبکه جهانی اربعین مهدوی

۲۵

دی ۹۳

همه‌پرسی و بن‌بست مذاکرات هسته‌ای

| ۲۵ دی ۹۳ ، ۱۵:۲۸

دکتر منوچهر محمدی

جناب آقای دکتر روحانی ریاست محترم جمهوری اخیرا در کنفرانس اقتصاد ایران در کمال تعجب و حیرت عمومی، موضوع مراجعه به همه پرسی را در میان بحث های پراکنده خود -از جمله مسائل هسته ای گرفته و عدم ارتباط سانتریفیوژ ها به آرمانها تا ارزشهای ملت و عدم رابطه آنها با منافع ملی- مطرح کرده است. طرح این موضوع انسان را به یاد اوایل انقلاب می اندازد آنگاه که اختلافات میان بنی صدر و ملی گراها از یک طرف و نیروهای حزب الله و روحانیت مبارز از طرف دیگر اوج گرفته بود. در آن ایام روزنامه میزان ارگان نهضت آزادی در مقاله ای تحت عنوان "به بن بست رسیده ایم" درخواست مراجعه به همه پرسی ملی کرده بود تا ملت میان رئیس جمهور و مجلس شورای اسلامی یکی را برگزیند.
حضرت امام (ره) خیلی صریح عکس العمل نشان داده و در یکی از سخنرانیهای خود و در جواب این مقاله عنوان فرمود: "این شما هستید که به بن بست رسیده اید؛ ملت هرگز به بن بست نمی رسد". البته درخواست رفرندام تنها به آن دوره ختم نشد و در اواخر دوره اصلاحات هم نمایندگان افراطی مجلس ششم و در نامه معروف به جام زهر چنین درخواستی را برای رفراندم مجدد در تعیین نظام جمهوری اسلامی کرده بودند و حتی در جریان فتنه 88 جناب آقای هاشمی رفسنجانی در آخرین خطبه نماز جمعه خود و بطور ضمنی چنین پیشنهادی را مطرح کرده بود.
صرف نظر از تحلیل علل و عوامل طرح همه پرسی که همه آنها ناکام و نا موفق بودند خوب است به حدس و گمان از علل و عوامل طرح این همه پرسی در دولت یازدهم بپردازیم. واقعیت این است که دولت یازدهم در آغاز فعالیت اجرایی خود کلیه اعتبار و سرمایه اجتماعی خود را بر روی باز کردن گره های ناگشوده 10 ساله از جریان هسته ای کشور با غرب و بویژه آمریکا قرار داده و با این پیش فرض که همه مشکلات اقتصادی، سیاسی و حتی امنیتی در گره رفع اختلافات با غرب و ایجاد رابطه مودت آمیز با کدخدای دهکده جهانی یعنی ایالات متحده آمریکا میباشد و اطمینان داشت که با اتخاذ سیاست و رویکردی جدید میتواند این موفقیت را بدست آورد که هم تحریم های ظالمانه برداشته شود و هم سانتریفیوژ ها بچرخد! بر همین اساس در همان 100 روز اول تلاش نمود تا توافقنامه معروف به ژنو یا طرح اقدام مشترک را امضاء نموده و ریسک توقف همه فعالیت های هسته ای را و بعضا هم عقب گرد را به جان بخرد.
برای قبولاندن این توافقنامه به ملت آنچنان فضا سازی شد و با بوق و کرنا و کارناوال پیروزی، چنان بساطی راه افتاد که حتی بسیاری از روزنامه های دگر اندیش آن را مهمتر از ملی شدن صنعت نفت تلقی نمودند و زمانی که کارشناسان دلسوز و آگاه، به متن موافقتنامه مراجعه و ضعف ها و کاستی های آنرا مورد تجزیه تحلیل و انتقاد قرار دادند، انواع اتهامات همچون بیسواد و کم سواد بی شناسنامه و ترسو و مستحق جهنم رفتن نثار ایشان نمودند. متقابلا نیز از دانشگاهیان طلب اظهار نظر و در واقع تایید نمودند که البته کمتر کسی حاضر شد به تمجید و تایید آن بپردازد.
دوره شش ماهه توافقنامه ژنو بدون هیچگونه ثمراتی تا به امروز که 17 ماه از آن میگذرد ادامه پیدا کرده است به این امید که غربی ها بویژه آمریکا ملاطفتی نموده و با دادن امتیازاتی هر چند اندک مانع شکست این پروژه حیثیتی دولت گردد و نگذارد سرمایه های اجتماعی و سیاسی و اعتباری این دولت به باد فنا رود. نه تنها هیچ شواهدی در این راستا رویت نگردید بلکه کارشکنی ها، افزایش تحریم ها و کاهش عمدی و شدید قیمت نفت موجب گردید تا توقعات و زیاده خواهی های غربیها بیشتر گردیده و امید دولت تدبیر و امید به یاس و ناامیدی تبدیل گردد و همه اطمینان خاطری که رئیس جمهور محترم نسبت به موفقیت این سیاست می داد، به یک بن بست جدی تبدیل گردیده است. به طوریکه به احتمال زیاد علت طرح موضوع مراجعه به همه پرسی نیز از آثار همین بن بست میباشد.
رئیس جمهور محترم بخوبی میداند اجرای چنین پیشنهادی در شرایط فعلی نه بر طبق قانون اساسی امکان پذیر است و نه ضروری میباشد. در واقع باید عنوان کرد این اعلام همه پرسی به واقع بیانی از بن بست از مذاکرات هسته ای و شکست سیاست دولت یازدهم در نزدیکی به غرب بویژه ایالات متحده آمریکا میباشد.
از آنجا که دولت یازدهم هنوز به نیمه راه نرسیده است توصیه میگردد که هر چه زودتر در سیاست خارجی خود تجدیدنظر کند؛ به جای فرافکنی و طرح همه پرسی شجاعانه به اشتباهات برداشتهای خود از غرب اعتراف نموده و سیاست های خوشبینانه خود نسبت به آمریکا و غرب را کنار گذارده و با شناخت دقیقتر از ساختار تصمیم گیری در این کشور- که تحت تاثیر سیاست های مستکبرانه و بحران ساز لابی های قدرتمند صهیونیسم و صنایع پیچیده نظامی میباشد- راه و روش جدیدی را برای مقابله با آنها اتخاذ و همانطور که مقام معظم رهبری توصیه کردند حل مسائل تحریم و مشکلات اقتصادی را در جای دیگری جستجو نمایند. و البته یقین داشته باشند که خداوند متعال و ملت مجاهد وشهید پرور ایران یار و پشتیبان آنها خواهند بود.

منبع: http://www.farsnews.com/newstext.php?nn=13931023001333

۱۸

دی ۹۳

پیام 15 پیش به سوی ظهور:

انصار المهدی

| ۱۸ دی ۹۳ ، ۲۳:۰۰

پیام های پیش به سوی ظهور

بسم الله الرحمن الرحیم

در تداوم راه امام حسین(ع)

امام صادق(ع) در زیارت اربعین به خداوند میفرماید:

امام حسین(ع) جان خود را در راه تو داد تا بندگانت را از جهالت و سرگردانی در گمراهی برهاند (بذل مهجته فیک لیستنقذ عبادک من الجهاله و حیره الضلاله).

۱۱

دی ۹۳

پیام 14 پیش به سوی ظهور:

انصار المهدی

| ۱۱ دی ۹۳ ، ۲۳:۱۵

پیام های پیش به سوی ظهور

بسم الله الرحمن الرحیم

منتقم خون حسین کجاست؟

(این الطالب بدم المقتول بکربلاء)

حضرت مهدی(عج) پس از ظهور خواهد فرمود: ای مردم جهان، منم امام قائم، منم شمشیر الهی که همه ستمگران را به سزای اعمالشان خواهم رساند و جق مظلومان را از آنان باز پس خواهم گرفت. ای اهل عالم، جدم حسین بن علی(ع) را تشنه به شهادت رساندند و بدن مبارک او را به صورت عریان در روی خاک رها کردند... درحقیقت، با این گونه عبارات نوید انتقام خون به ناحق ریخته امام حسین(ع) را به جهانیان خبر میدهد و می‌فرمایند که هنگام انتقام خون پاک امام حسین(ع) فرا رسیده (ای بازخواست کنندگان خون حسین(ع)) کسانی که می‌خواهند از دشمنان آن حضرت انتقام خون به ناحق ریخته حجت الهی را بگیرند، باید مهیا شوند (و گوش به فرمان ولی فقیه باشند) (النجم الثاقب، ص 282)

۰۴

دی ۹۳

پیام 13 پیش به سوی ظهور:

انصار المهدی

| ۰۴ دی ۹۳ ، ۲۳:۳۰

پیام های پیش به سوی ظهور

بسم الله الرحمن الرحیم

وظیفه ما در کربلای فعلی

(اطاعت از ولایت فقیه است)

با اندک تأمل می یابیم که پیروی و اطاعت بی چون و چرای فرامین ولایت فقیه تنها راه مقابله با توطئه های شوم دشمنان است و اگر همگان گوش به فرمان ولی زمان خویش باشند هرگز کربلاها در تاریخ تکرار نمی شوند و حسین‌بن‌علی‌ها به کربلاها کشانده نخواهند شد و بدینسان زمینه برای ظهور منجی عالم بقیه الله الاعظم (عج) فراهم میشود ان‌شاءالله.