شبکه جهانی اربعین مهدوی

پیام 6 ماه رمضان:

 

تقرب به خدا در ضیافت الله

و این چند روز آخر مهمانی!

 

خدا کمال مطلق است و بندگان به لطف و عنایت او(خصوصا در ماه مبارک رمضان) با کسب کمالات, پیوسته در حال نزدیک شدن به کمال مطلق هستند. خدا در این مسیر کمال با مهمان نوازیش ما را به احیاء لیله القدر, قرآن به سر گذاشتن و خواندن جوشن کبیر کشاند تا بوسیله سفره لیله القدر, میزبانی صاحب الامر(عج) و مائده اسماء الله, مقرب شویم.

قرب به خدا چگونه حاصل میشود؟

   1- با درک خدا:  انسان میتواند به درک خدا نزدیک شود(با نزدیک شدن به درک اسماء و صفاتش میتواند بخدا تقرب پیدا کند) ولی هرگز قادربه درک کامل او نیست. 

 

   2- با اعمال خود: انسان با مهار نفس, تخلق به اخلاق الهی و عبادات میتواند به درک اسماء وصفات الهی نزدیک شود.و این یک حقیقت است که: انسان با نزدیک شدن به درک اسماء و صفاتش در عمل نیز میتواند به اسماء و صفاتش نزدیک شود(یعنی بخدا مقرب شود).

 

خواندن خدا با توجه به اسمائش ما را به درک خدا نزدیک ومتعاقبا در عمل نیز بخدا نزدیک میکند.

خداوند بنده نواز در ماه مهمانی بوسیله نزول هر ساله قرآن به قلب نازنین صاحب الزمان(عج) از بندگانش پذیرایی میکند(آنگونه که در شان خود اوست) تا آنها را به خود نزدیک کرده نمک گیر شوند و تا همیشه به یاد او باشند. اما مهمانان آنقدر بخود و دنیای خود مشغولند که متوجه این پذ یرایی کریمانه نمیشوند و در نتیجه از ضیاقت به نحو احسن بهره نمیبرند(و خدای نا کرده سفره جمع میشود و ایشان لقمه ای بیش نخورده اند)

و اما این چند روز آخر مهمانی!

 امیدواریم با استغاثه بدرگاه خدا و توسل خالصانه(و اینکه همه کارها علی الخصوص توسل فقط بمنظور اطاعت امر خدا باشد) به حضرت بقیه الله الاعظم (عج) و امام حسین علیه السلام(ایشان باب الرحمه ماه رمضان هستند) و ائمه معصومین (ع) تا میتوانیم شهوات طبیعی, نفسانی و عقلانی را ترک کنیم, از مشغولیات دنیایی فاصله گرفته و با حفظ پاکی حاصله از لیله القدر آنقدر به صاحبخانه نزدیک شویم که تا همیشه ما را مهمان کند و بدینوسیله زمینه را برای ظهور امام زمان (عج) فراهم سازیم ان شاءالله.

  خدایا: ببرکت عید فطر به ما برکت ده

بحرمت آنکه روزه را به صاحب ما(امام زمان عج) واجب کردی ما نیز به روزه داری مکلف شدیم, به حرمت نزول قرآن بر قلب ایشان و احیاء لیله القدرش ما نیز به قرآن سر گذاشتن و احیاء مکلف شدیم: تا در مهمانی تو با میزبان سنخیت پیدا کنیم.

حالا به عید فطر رسیدیم و میخواهیم در این عید با میزبان سنخیت داشته باشیم پس بارها و بارها دعا میکنیم:

   1- هر خوبیرا که به معصومین(ع), به میزبان و صاحب ما عطا کرده ای ما نیزهمان را میخواهیم تا جایی که شبیه و هم سنخ او شویم-(ان تدخلنی فی کل خیر ادخلت فیه محمدا و ال محمد- قسمتی از دعای در قنوت نماز عید فطر)

    2- هر بدیرا که ازصاحب ما دور کرده ای از ما نیز دور کنتا فاصله بین ما و ایشان کمتر شود.( ان تخرجنی من کل سوء اخرجت منه محمدا و ال محمد صلواتک علیه و علیهم)

    3- بهترین خواسته های صالحان(امام زمان عج) را از تو طلب میکنیم تا خواسته هایمان نیز شبیه خواست صاحب ما باشد ( اللهم انی اسئلک خیر ما سئلک عبادک الصالحون)

    4- چون بندگان مخلصت(امام زمان عج) از هرچه غیر توست به تو پناه میبریم تا با ایشان در یک پناهگاه باشیم (و اعوذ بک مما استعاذ منه عبادک المخلصون)

خدایا: همانگونه که در تمام لحظات رمضان خواستی بندگانت را از ساحل دل شان(منیت ها) جدا کنی و به دریای دل امام زمان عج(اسماءالله -مطلب بعدی در وبلاگ) برسانی در عید فطر نعمتت را کامل وبرکت ظهور منجی عالم مهدی صاحب الزمان(عج) را بما عطاء کن ان شاءالله.

بسم الله الرحمن الرحیم

در ابتدای امر:

جوشن کبیر و دریای دل امام زمان (عج)

در ماه مبارک رمضان با روزه داری و ترک محرمات(ترک شهوات طبیعی) و انجام واجبات وارد ضیافه الله عالم طبیعت شده و در آن ضیافت است که هر نفس تو تسبیح و هر آیه قرآن که ختم کنی ختم قرآن و خوابیدنت عبادت است.

 

 تو با استغفار و تزکیه نفس(ترک شهوات نفسانی) در سیر تربیتی رب العالمین قرار گرفتی.

   تو در ضیافه الله عالم ملکوت وارد شده ای

تلاش کردی غیبت را چون ظهور ببینی، جوری زندگی کنی که انگار امام زمان (عج) ظهور کرده و با جدا شدن از حاجات خود، هم و غم و غصه های خود و وصل شدن به حاجات و هم و غم او خودت را وقف او کردی.و حالا با ورود به لیالی قدر و خواندن جوشن کبیر وارد اسماءالله(دریای دل امام زمانت) شده ای.

معصومین (ع): ما اسماء الله هستیم

 اسم یعنی نشانه، امامان معصوم نشانه های خدایندو انسانها بوسیله آنان بخدا میرسند

(و در جوشن کبیر هزار از اسماء خداست)

تو را از ساحل دلت به دریای دل آقا کشاند تا تو را در عمق آن همه رحمت و عظمت اسماءالله غرق کند.

به دریای دل آقا راهی شدی تا به واسطه اسماء الله که خود آقاست (به واسطه جوشن کبیر)، در رحمت خدا غرق شوی.

در اسماءالله (جوشن کبیر)در حقیقت دل امام زمان غرق شدی.

تشکر از امام زمان (عج) که یاری و شفاعت کرد تا بخدا برسی.

وارد ضیافه الله عالم عقل شده ای. و حالا خدا را با اسمائش میبینی.

ای خدا از خود بیخود می کنی. در مقابل اسماءت دیگر نمیتوان حتی امام زمانت را دید.

 هر چه هست و خواهد بود ببرکت وجود اوست اما در قلب تو کسی جز خدا  قرار نمیگیرد.

ای خدا، مکرک خفی. تو میخواستی ما را به بهانه امام زمانت بسوی خودت بکشانی.

الحق که خدا غریبتر از امام زمانه.

تو میخواستی ظرفیت ما را بالا ببری که در قرب تو بال و پرمان نسوزد.

حالا در عمق دریای دل امام زمان، خدا را با اسماء ش(جوشن کبیر) صدا بزن.

دیگر نه خود را میتوان دید و نه حتی امام زمان را . دیگر هیچ غیراو را نمیتوان دید.

حالا عاشقانه همراه با آسمانها و زمین تو هم خاضعانه و خاشعانه او را با اسماءش تسبیح کن.

یا من کل شیء خاضع له.یا من کل شیء خاشع له..................

 حالا که کمی از ربوبیتش را دیدی و اینکه او با مکرش و بوسیله امام زمانش چگونه تو را تا به اینجا کشاند.

دیگر هر چقدر میخواهی به سوی امام زمانت برگردی نمیتوانی (تو دیگر نمیتوانی برای او کار و دعا کنی) چرا که او فقط وسیله ای بود برای وصلت تو با خدا.

وقتش رسیده که الا (ی) در  لا اله الا الله محقق شود و الا (ی) در دیگر فرازهای اسماءالله جوشن کبیر محقق شود.تو دیگر غیر نمی بینی فقط فضل و عفو او را و.......

یا من لا یرجی الا فضله  یا من لا یسئل الا عفوه...  یا من لا سلطان الا سلطانه...

 ---------------------------------------

یا نعم الحبیب یا نعم الحسیب...................

ای خدا تو بهترین بودی.

 او بوسیله امام زمانت تو را نمک گیر کرد.

یا ربنا یا الهنا یا سیدنا..................

تو رب همه هستی.

یا رب النبیین و الابرار یا رب الصغار و الکبار یا رب الانهار و الاشجار....

ای خدا، تو برای همه سیر تربیتی داری که بدانوسیله به تو برسند.

اسماءالله جوشن کبیر دریای دل امام زمان است. خدایا، تو ما را با انس گرفتن با آقا و حل شدن در هم و غم او میخواهی ما را در دریای دلش غرق کنی که حتی نتوان سری بالا  و بیرون آورد و غیر تو را دید.

معلق در دریای دل آقایش قرار میدهی اما نمی گذاری به کف دریا(ذات تو) برسد چون ریز ریز میشود.

ای انسان تو خود را در حال غوطه ور و غرق شدن در اسماءش میابی که دیگر کسی را جز خدا نداری:

یا انیس من لا انیس له یا شفیق من لا شفیق له.....................

---------------------------------------------

در دریای جوشن کبیر خودت را رها کن تا به لقاءش برسی در اسماءش حل شوی فانی شوی و به بقاء،  به خدا برسی. تازه به کمی از دارایی های خدا پی میبری.

یا من له المثل الاعلی  یا من له صفات العلیاء یا من له الاخره و الاولی...یا من له الایات الکبری............

تو با اسماءش سیر وسیراب میشوی. این است معنای واسقنا من حوض جده و بیده و بکاسه ریئا رویئا سائقا لا ظماء بعده(فراز آخر دعای ندبه)تو از برکت نزول قرآن به قلب نازنین جدش صلی الله علیه و اله(من حوض جده) و در حال حاضر با نزول هرساله قرآن به قلب نازنین امام زمان(عج) در شب قدر یعنی با جام او(بکاسه) و با شفاعتش یعنی با دست او (بیده) آنچنان تو را خوش و گوارا سیراب میکنند که دیگر تشنگی بدنبال نخواهی داشت. قلبت را غرق اسماءش میکند و سیراب میشوی.

 یا من بابه مفتوح للطالبین..............

بله درست است خدا در حدیث قدسی فرمود: من طلبنی وجدنی........

با هر فراز سبحانک یا لا اله الا الله الغوث الغوت... دوباره به درون دریای رحمتش غوطه ور میشوی.

و از خدا آن مربی عالمیان میخواهی که تو را از آتش دنیا که تا بحال در آن قرار داشتی برای همیشه نجات دهد: خلصنا من النار یا رب

به درک اراده اش میرسی که در عالم حاکم است:

یا من یخلق ما یشاء  یا من یفعل ما یشاء....یا من یذل من یشاء...............

الهی هب لی کمال الانقطاع الیک

این حقیقت در همین عمق دریای رحمت خدا محقق میشود نه قبل از ورود به آن. تو قبل از دل کندن  از خود و یا قبل از وصل شدن به امام زمان بدنبال آن انقطاع بودی در صورتی که آن توفیق بعد از تحقق اینها بتو عطا میشود.

و آن نیست مگر با گوشه نظر خدا ( و انر ابصار قلوبنا بضیاء نظرها الیک).تو با وصل شدن به امام زمانت و غوطه ور شدن در دریای اسماءالله(جوشن کبیر) حالا میتوانی از او هم دل بکنی و همه حجابهای نور را به شفاعت و یاری او پشت سر بگذاری(حتی تخرق الابصار القلوب حجب النور) تا جاییکه به معدن العظمه وصل شوی(فتصل الی معدن العظمه). تا جاییکه روحت آویخته بغز قدسش بشود( و ارواحنا معلقه بعز قدسک).

-----------------------------------

  دیگر همه چیز را در مقابلش و احاطه اش فانی می بینی(کل شیء)

یا من هو رب کل شیء  یا من هو اله کل شیء  یا من هو خالق کل شیء.....

همه چیز در مقابلش ساجد و راکع است

تو دیگر او را  فقط  به خیر میشناسی

یا خیر داع و مدعو...........

یا من هو فی عظمته عظیم  یا من فی رحمته رحیم.................

تو در را ه نبودی و خدا تو را از بیراهه براه( که فقط امام زمان است) آورد. او تنها کسی هست که به گنه گاران نگاه میکند(یا اله العاصین)

تو تازه حالا  کمی از معنای یا ستار العیوب را می فهمی.

تو سوراخ دعا را پیدا میکنی. تو نان و نمک آقا را خوردی تا به اینجا برسی.

دراینجا دیگر ضیافتی نیست چون میهمان و صاحب خانه یکی میشوند.

تو با خدا یکی میشوی به وحدت میرسی.اراده تو تا حدودی با اراده او  یکی میشود. تو دیگر میتوانی بقدر سهم خودت خلیفه خدا روی زمین باشی.

تو دیگر از غرق شدن در اسماءالله نمیترسی بلکه بدانوسیله داری به آرامش میرسی.

یا من قرآنه مجید

 جوشن با موجهای نزدیک به هم و در همش تو را در خودش غرق میکند مستت میکند(چراکه آن سخن تو با خداست) و قرآن دریایی با امواجی مرموز و آرام است که تو با آن به آرامش میرسی(چراکه آن سخن خداست با تو) . پس گرامیش بدار.

یا حلیما لا یعجل

او صبرش زیاد است بدلیل ربوبیتش به پای بنده اش صبر میکندو او را در سیر تربیتی خاص خودش قرار میدهد تا به نتیجه برسد او را غرق عشق و معرفت خودش می کند در آغوش گرفته و او را آرام میکند ان شاءالله.

همه این پذیرایی از تو زیر سایه قرآن انجام میشود. به همین دلیل تو را دعوت به قرآن سر گذاشتن میکند. تا با اسماءش(خصوصا اسماء رحمن و رحیمش) و اسم جلاله الله و شعاعش(تمامی اسماءش،معصومین ع
) و بوسیله میزبانش امام زمان (عج) از تو پذیرایی میکند.

حالا دیگر تو با قرآن سر گذاشتنت و با اعتماد کامل و توکل به او، خدا را به خودش و معصومین قسم میدهی که آنچه رضایت و مصلحت در هر چیزی هست به اجابت برسد.

توفیقات این ضیافه الله رمضان را بسیاری بلافاصله با بی دقتی از دست میدهند اما برای اولیاء خدا که در دریای اسماءش غوطه ورند این ضیا فت تمامی ندارد و زیر سایه قران تا همیشه از آنان پذیرایی میشود.

امام علی (ع):

بندگان خدا، شما و آرزوهایتان از این دنیا میهمانان هستید که مدت میهمانیتان معلوم شده، و وام دارانی میباشند که بستانکار(وامش) را از شما مطالبه میکند، و مدت میهمانیتان اندک و وامتان عمل(بندگی) است که محفوظ است، پس چه بسیار کوشنده در عمل است که(آنرا) ضایع میکند.(خطبه 129 نهج البلاغه)

امام حسن مجتبی - علیه السلام - فرمودند: خداوند متعال ماه رمضان را برای بندگان خود میدان مسابقه قرار داد. پس عدّه ای در آن ماه با اطاعت و عبادت به سعادت و خوشنودی الهی از یکدیگر سبقت خواهند گرفت و گروهی از روی بی توجّهی و سهل انگاری خسارت و ضرر می نمایند. «من لا یحضره الفقیه، ج 1، ص 511، ح 1479»

 پس باید با تفکر و توسل(بخدا و معصومین ع علی الخصوص امام زمان عج) این توفیقات داده شده را حفظ و بدان وسیله برای ظهور امام زمان (ع) زمینه سازی کرد ان شاءالله.

بسم الله الرحمن الرحیم

 

 در انتهای امر:

جوشن کبیر و تقرب به خدا

با خواندن اسماءالله(در جوشن کبیر)  به خود خدا پی میبری معرفتت نسبت به او بیشتر میشود و او را تمجید میکنی و به او می بالی. به او می بالی که این چنین خدایست. خدایا چطور تا بحال نشناخته بودمت شاید فاصله ام با تو فقط مشغولیات خودم بوده.

جوشن میخوانی و............

 مرتب میگویی : خدایا طاقتی ده. چطور ممکن است آدمی این چنین خدایی داشته باشد آنوقت بندگیش نکند. قبل هر اسمت یک یا(یا الله) آمده یعنی تو میخواهی که تو را با اسمائت صدا بزنیم اما این بار نه برای خودمان نه برای دیگران نه حتی برای امام زمانمان فقط برای رسیدن به رضایتت و محقق شدن رضایتت.

او عاشق بنده اش می باشد و میخواهد ما مستحق آن همه عشقش بشویم.

 یا الله, تو میخواهی تسبیح بشوی: سبحانک

تو را به وحدانیت بشناسند: یا  لا اله الا انت

دوست داری از تو فریاد رسی خواهند: الغوث الغوث

بدنبال بهانه ای برای آزادسازی بندگانت از آتش عذابت هستی: پس میگوییم (خلصنا من النار یا رب) الحق که تو مربی عالمیانی.

تو میخواهی بنده ات خاشعانه با قسم دادن به اسمائت از تو  گدایی کند تا مستحق دستگیری ات شود: پس میگوییم (اللهم انی اسئلک باسمائک.........)

قدر خودمان را بدانیم چراکه ما بنده چنین خدایی هستیم.

جوشن میخوانی و.............

با خوب فهمیدنش استغفار و با وصل شدنمان شکر کنیم.

ما با این چنین خدایی میخواهیم چه کنیم. میخواهیم چگونه به او عشق بورزیم.

خدایا در همه چیز فقط خواهان رضایتت هستیم. چرا تا بحال نه قدر او را دانسته ایم که چنین خدایست و نه قدر خودمان را که بنده چنین خدایی هستیم.

فرموده بود: من از رگ گردن بتو نزدیکترم و نگذاشت که ما حقیقت آنرا تا بحال درک کنیم چراکه ممکن بود قالب تهی کنیم. میفهمیم این یعنی چه, فهم آن سنگینه تحمل میخواد . ما را مدهوش میکند.

حیف نیست که انسان امر و نهی یک همچین خدایی را اطاعت نکنه.

جوشن میخوانی................

با خواندن جوشن, در دریای با عظمت دل امام زمان (عج)  غرق میشویم, مست و حیرت زده میشویم. او ما را نگه میدارد و ما ادامه میدهیم.

یا من مفر الی الیه.......راه فراری هم نداریم . اگر بخواهیم هم برگردیم دیگر نمی توانیم. فقط نمی دانیم

چه باید بکنیم.

یا خیر المستانسین الیه...... ما بنده یک همچین خدایی بودیم و نمیدانستیم.

فقط تا میتوانیم گریه کنیم تا سبک شویم. ما چاره ای جز این نداریم والا قالب تهی میکنیم.

افتخار کنیم به یک همچین خدایی

یا من فی البر آیاته.........

یا من الیه برغب الخائفون...............

خدایا بدنبال بهانه ای بودی تا بنده ات  رو بتو کند وتو  او را نوازش کنی.

ای وای خدای من تو کیستی . تو کجایی. این کنت یا ولی المومنین(فرازی از دعای کمیل)

خدایا علی (ع) چقدر بی طاقت شده بود به دنبالت میگشته نه اینکه پیدایت نمیکرده بلکه او میخواست خیلی بیشتر از اینها بتو نزدیک شود.

خدایا حالا که داریم کمی میشناسیمت, دردمان چیز دیگریست.

غصه ما این است که:  خدایا تو کجایی اگر رضایت داری میخواهیم  خیلی بتو نزدیکتر شویم.

خدایا حالا خلاصی از آتش فراقت را از تو میخواهیم: خلصنا من النار یا رب

تو کیستی ای خدا. هر چه تو را از طریق اسمائت بیشتر میشناسیم, طاقتمان کمتر میشود.

تو میخواهی ما بنقطه ای برسیم که با تمام وجود بگوییم: الغوث الغوث

خدایا صدایمان را میشنوی : بیچاره ات شده ایم.ممنونیم که ما را خلق کرده ای.

 جوشن میخوانی..........

یا حبیب من لا حبیب له.......

دیگه نمیتوانیم. هر چه بیشتر از تو میفهمیم, هم به تو می بالیم و هم تحمل آن همه عظمتت  را نداریم. فکر کنیم دیگه دارد بال و پرمان  میسوزد. آخر تو چه خدایی هستی,  چه عظمتی, چه رحمتی...............

آخر خدایا, از تو بسوی تو آمده ایم. نمیدانیم چکنیم؟  بتو می بالیم اما تحمل آنهمه عظمت را هم نداریم.

تو کیستی یا ستار ........یا فتاح..............

بله درسته به یکی از اسمائت متوسل میشویم. یا فتاح  یا فتاح یا فتاح

یا رب, باورت کردیم پس دامنت  را می چسبیم.

یا من یقبل التوبه عن عباده..یا من یحول بین المرء و قلبه..............

هر چه توفیق تا بحال شامل ما و دیگران شده از برکت وجود امام زمان (عج) و دعای ایشان است. ممنونیم آقای ما.

جوشن میخوانی..........

آه, الان دارند طبق طبق ملائکه بر قلب نازنین ایشان نازل میشوند. خدایا, به او تحمل و گنجایش بیشتر عطاء بفرما. خدایا, بفریادش برس.

حالا فهمیدیم چرا بعد از هر چند فراز باید از او فریاد رسی بیشتر بخواهیم تا او ظرفیت ما را بالا ببرد و از تاریکیهای نادانی ما را خلاص کند.

خدایا, حالا کمی فهمیدیم چرا تو برای موسی بر کوه  تجلی کردی اما برای امام علی (ع) و شیعیانش بر قلبشان تجلی کردی.

یا من سبیله واضح للمریدین.........

آخر خدایا,

دیوانه کنی هر دو جهانش بخشی          دیوانه تو هر دو جهان را چه کند

ما بنده یک همچنین خدایی هستیم. خودمان را لایقش کنیم , در شان او رفتار کنیم,  در شان او عبادت کنیم, در شان او با او مناجات کنیم ,.........

دارند ملائکه به قلب نازنین امام زمانش نازل میشوند. اگر قراره همزمان در این شب احیاء نگه داریم و جوشن کبیر بخوانیم  تا شاید کمی از بار ایشان کاسته شود خدایا ما را فدایش کن..

شاید  ما بدین وسیله سپر بلایش شده ایم: لک الوقاء و الحمی (بلا گردان و سپر بلای تو باشم) فرازی از دعای ندبه....

آخه داره نجم نجم قران به قلبش نازل میشه.شاید  هر کدام از ما با احیاء در گوشه ای از این عالم قراره باری را از روی دوش آقامون برداریم ان شاءالله. آخه قران و نزولش حتما خیلی عظمت داره. خدایا, به ایشان تحملش را عطاء فرما.

یا حبیب الباکین......خدایا تو آقا را خیلی دوست میداری او اشکهایش در حین نزول قرآن و تلاوت قرآن خصوصا برای مظلومیت جدش امام حسین (ع)  قطع نمیشود و او بدینوسیله سبک میشود.

درک خدایی که ما از او جدا باشیم راحتتر از این خدایی هست که ما از اوییم. شاید بهمین دلیل نتوانستیم آنگونه که باید او را درک کنیم.  خدایا تو ما را در خودت فانی بفرما تا دیگر ذره ای هم خود را نبینیم.

خدایا, تو همه چی داری. تو کمال مطلقی....له

له الصفات العلیاء...................

خدایا, شاید دلیل نزول هر ساله قران از عالم ملکوت و عقل به عالم طبیعت اینه که قراره بدینوسیله از بار آنان کم بشه  و از عظمت و سنگینی آیات قران فرو نریزند.

ما قراره باری از رو دوش آقایمان برداریم با احیاء و اشکها و توسلات همزمان ما قراره کمی از فشار های از بابت نزول آنهمه عظمت به قلب نازنین ایشان کم بشود.

شاید دلیل اینکه ما بعضی وقتها توفیق اشک و عزاداری برای ابا عبدالله (ع) را پیدا میکنیم  اینه که ما قراره از بار مصیبت هایی که روی دوش آقایمان هست بکاهیم.

شاید دعوت بقرآن سر گذاشتن شده ایم چرا که قراره بدانوسیله کمی از بار سنگین و عظیم قرآن را از سر آقامون برداریم. و یا شاید بر عکس هم باشه یعنی که این آقاست با همه این کارها و تحمل سنگینی و عظمت قرآن بدانوسیله قراره بارها را از دوش ما برداره.

امام علی (ع) فرمود:

کفی بی عزا ان اکون لک عبدا و کفی بی فخرا ان اکون لی ربا انت کما احب فاجعلنی کما تحب

کلمات ثلاث امیرالمومنین (ع)-خدایا این عزت مرا بس که بنده تو باشم و این افتخار بس است که تو پروردگار منی . تو چنانی که من دوست دارم مرا هم چنان کن که تو دوست داری.

بیاییم قلبمان را از غیر خدا پاک کنیم

بله , دلیل بندگی و عباداتمان این باشد که چون بنده اوییم , همین. چون ارباب ما اینگونه دوست دارد. 

بله. در عزای معصومین به آن دلیل اشک بریزیم که خدا آن اشک را دوست دارد. قرآن بر سر بگذاریم چون خدا دوست دارد.دعا برای ظهور کنیم چون خدا دوست دارد. برای خودمان دعا و استغفار کنیم فقط و فقط چون خدا دوست دارد.  به قرآن عمل کنیم چون خدا امر کرده. خدا معصومین را واسطه قرار داده  پس بدان دلیل آنها را شفیع قرار دهیم نه بدلیل بر آورده شدن حاجاتمان.نیت در اعمالمان فقط بر مبنای اراده او باشد و بس.آنچه او می پسندد ملاک ما در نیت و عملمان باشد. بیا ییم در خدا فانی شویم و نگذاریم دیگر اثری از من و مایی در ما بماند.

بله از این به بعد, دلیل هر کارمان تویی  و لا غیر, خالصا و مخلصا. به امید اینکه هر چه زودتر زمینه ظهور آقایمان مهدی صاحب الزمان (عج) فراهم شود ان شاءالله.

 

الحمد لله الذی هدانا لهذا و ما کنا لنهتدی لولا ان هدانا الله

توفیقی بسیار بزرگ در جهت خودسازی:

 

آنگاه که غیبت را چون ظهور دیدم....

 

امام سجاد علیه السّلام به ابو خالد کابلی می فرماید: « یا ابا خالد! ان اهل زمان غیبته القائلین با مامته المنتظرین لظهوره افضل من اهل کل زمان، لان الله تبارک و تعالی اعطاهم من العقول و الافهام و المعرفة ما صارت به الغیبة عند هم بمنزلة المشاهدة » ای ابوخالد! به درستی که اهل زمان غیبت او (امام مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف) که امامتش را باور دارند و منتظر ظهور او هستند، از مردم همه ی زمان ها بهترند، زیرا خدای تبارک و تعالی آن چنان عقل ها و فهم ها و شناختی به آن ها عنایت کرده .... که غیبت نزد آنان، هم چون دیدن باشد

 

بفرموده امام علیه السلام کسانی که:

  1-  امامتش را باور دارند  (القائلین بامامته)

  2-  و منتظر ظهورش هستند  (المنتظرین لظهوره)

 

خدای تبارک و تعالی آن چنان عقل ها و فهم ها و شناختی به آن ها عنایت کرده .... 

که غیبت نزد آنان، هم چون دیدن باشد

 

زبانحال کسانی که غیبت امام زمان (عج) را چون ظهور دیدند:

 

بسم الله الرحمن الرحیم

اَللّهُمَّ اَخْرِجْنى مِنْ ظُلُماتِ الْوَهْمِ وَ اَکْرِمْنى بِنُورِ الْفَهْمِ
اَللّهُمَّ افْتَحْ عَلَیْنا اَبْوابَ رَحْمَتِکَ وَانْشُرْ عَلَیْنا خَزائِنَ عُلُومِکَ
بِرَحْمَتِکَ یا اَرْحَمَ الرّاحِمینَ

خالص برای امام زمان (عج)

طرح لبیک یا مهدی

امام خامنه ای:همین نهی ازمنکرجامعه مارااصلاح میکند
یک کلمه بگوییداین کارشماخلاف است نکنید
شما بگوییددیگری بگویدگناه درجامعه خشک میشود

 

امر به معروف و نهی از منکر:

اولین قدم در جهت پاکسازی مملکت امام زمان (عج) از فساد

بسم الله الرحمن الرحیم

با صلابت و هماهنگ راه رفتنشان- دلهای غمگین اما مصمم و با امید شان
کوله پشتی ها - دمپایی ها - بچه های توی کالسکه ها

دلنوشته یک زائر اربعین در راه نجف به کربلا:

باد در جهت روبروی آنان می وزد چرا که به پیشواز آنان آمده

یک خانم بد حجاب اینجا نیست
اکثرا جوان و بچه اند
آنها راه میروند و ما را راه میبرند
آنها سبک بالند و ما دنیا را به دوش میکشیم
ما در زندگی در انجام واجبات و دوری از محرمات باید چو آنان تند تند و مصمم برویم تا حسینی شویم
خورشید در مقابل کربلا  و زوارش خودش را کنار کشیده او فقط سرکی می زند و از کنار وقایع را نظاره گر است  چرا که کربلا در جنوب و نجف در شمال واقع شده در حالیکه خورشید در زمان طلوع و غروبش از مشرق و مغرب عرض اندام می کند و وقتیکه به وسط آسمان میرسد از زوار امام حسین ع نهایت پذیرایی را می کند
باد به پیشواز پیاده روی کننده گان اربعین آمده چرا که آنان به جنوب می آمدند اما تمام مدت تا روز اربعین باد سراسیمه شرمنده و متاثر از واقعه عاشورا به پیشواز پیاده روی کنند ه گان به طرف آنان  یعنی به سمت شمال می آید
دارد هوا تاریک می شود اما با وجود این مردم انگار هنوز روز است چرا که با هدف حسینی خود انگار همه جا را روشن کرده اند
پیاده روی کننده گان وقتی از روی سنگها و خاکها راه میروند همه آنان را وادار به تعظیم در مقابل ابا عبد الله ع میکنند و دیگر این مسیر را بر نمی گردند پس تا همیشه آن سنگها و خاکها به حالت تعظیم می مانند و به این امید هستند که به برکت قدوم پیاده روی کنند گان اربعین سال آینده نیز توفیق تثبیت و تحکیم سجده  در مقابل ابا عبد الله ع برایشان حاصل شود

 حالا چه کسی پیام آنان را به عالمیان می

رساند؟

 برای ما ارسال کنید!

  بسم الله الرحمن الرحیم

 

چه کسی پیام آنان را به عالمیان میرساند؟ خود پیاده روی کنندگان اربعین......

 

 
 سلام بله یک چیزی یادم آمد ...............

بسم الله الرحمن الرحیم

معرفت نفس

(قسمت اول)

برای اینکه استعدادها و توانایی های ما به کمال و به ظهور برسد لازمه اش این است که معرفت نفس پیدا کنیم  اگر انسان معرفت نفس پیدا کند استعدادهایش به ظهور می رسد نواقصش مرتفع و برطرف می شود .